Αυτοσχεδιασμός - Το γνωστό σε όλους SOLO!!!

[music massacre]

Αν και δεν είμαι καινούργιος στον μαγικό κόσμο της κιθάρας,πάντα με απασχολούσε το θέμα του αυτοσχεδιασμού.Για να γίνω πιο συγκεκριμένος παραθέτω τα εξής : Αν και μελετάω ώρες ολόκληρες κλίμακες,κάνω ασκήσεις (arpeggio,ταχύτητας,string skip klp),όταν έρχεται η ώρα να βγάλω κάποιο δικό μου σόλο,τα πράγματα είναι εντελώς απογοητευτικά διότι μου ακούγονται αρκετά λάθη,οι φράσεις μου είναι απλές και κατά κάποιον τρόπο ''μουντές''.Επίσης θα ήθελα να αναφέρω ότι την ταστιέρα, ο μόνος τρόπος που μπορώ να τη μαθαίνω και επίσης να αποκωδικοποιώ τις διάφορες θέσεις από κλίμακες είναι εντελώς ''φωτογραφικός'' (δεν ξέρω αν είναι πολυ κουλό αυτό αλλά όντως συμβαίνει!!!).
Θα ήθελα πολύ να διαβάσω τις απόψεις σας και αν υπάρχει κάποιος τρόπος (κολπάκι!!!) έτσι ώστε να αντιμετωπίζεται ''σωστά'' το θέμα του αυτοσχεδιασμού.

[kyklotron]

Κάτι που κάνουν όλοι (και εγώ μέσα)είναι ότι στο σόλο επιζητούμε πολύπλοκη φρασεολογία.
Αυτό κατά την ταπεινή μου γνώμη είναι λάθος.Αν μελετήσει κάποιος τον Buddy Guy για παράδειγμα θα ανακαλύψει πόσο βατή,αν και θεική,είναι η φρασεολογία του.
Να διευκρινήσω ότι αναφέρομαι στην blues φρασεολογία.Αν σε ενδιαφέρει να σολάρεις σαν τον Vai ενδεχομένως να ισχύουν άλλα.

Μεγάλη υπόθεση στο solo είναι να τραγουδάει κάποιος αυτό που θέλει να αποτυπώσει στην ταστιέρα.Τραγούδα τις φράσεις σου πριν τις παίξεις και μετά βρες που θα κινηθείς.

Επίσης πρέπει να προσέχουμε τι ακκορντα περνάνε από πίσω για να παίζουμε και τις αντίστοιχες νότες στο σόλο.Αυτό πιστεύω θα δώσει νόημα στο solo και θα το κάνει εκφραστικό.Σόλο δεν νομίζω να είναι ένα ανεβοκατέβασμα της σκάλας (το έκανα με τρέλα κάποτε).

Στο τελείωμα της φράσης (αν μπορείς να το πεις αυτό κολπάκι) δοκίμασε να καταλήγεις στην τονική νότα ή στην 3η της κλίμακας.

Τα παραπάνω φίλε τα δουλεύω και εγώ,μην νομίζεις ότι είμαι κανένας σολίστας τρελός.
Σαφώς και δεν τα έχω κάνει πλήρως κτήμα μου και σαφώς πολύ καλύτεροι κιθαρίστες εδώ μέσα θα σου δώσουν κι άλλες συμβουλές σαφώς πιο έμπειρες (τις οποίες περιμένω και εγώ).

Για να σολάρεις εκφραστικά επίσης και με πόνο  πρέπει να συντρέχουν στη ζωή σου και οι κατάλληλες προυποθέσεις.
Αν σε παρατήσει η γκόμενα πχ σαφώς και θα σολάρεις καλύτερα και από τον G.Moore  (..και λίγο χιούμορ  ).

[Αυτάρεσκο Καθίκι Isnogood]

Εχω το ίδιο πρόβλημα, χωρίς την υπερεξάκηση σε ασκήσεις.

Καταρχάς ενα μπράβο για τη παραπάνω ανάλυση.

Αυτό που θα προσθέσω είναι να μελετήσεις διάφορα σόλο, να τα αναλύσεις σε φράσεις, τις οποίες μετά να παραλλάξεις σε δικές σου.

[Raz]

Αν σε παρατήσει η γκόμενα πχ σαφώς και θα σολάρεις καλύτερα και από τον G.Moore 

όντως, αλλά τί να το κάνω?? 








 

Στο θέμα μας, μελετώντας διάφορα σόλο κιθαριστών συνήθως σου αποτυπώνωνται διάφορα λίκς τα οποία μπορείς να παίζεις και σε αυτοσχεδιασμούς ή να τα τροποποιείς πάνω στο εκάστοτε κομμάτι ή να τα συνδυάζεις κλπ.

[AtticanSky]

Αγαπητέ φίλε θα συμφωνήσω και γω με τους προλαλήσαντες...

Για να σολάρεις εκφραστικά επίσης και με πόνο  Grin πρέπει να συντρέχουν στη ζωή σου και οι κατάλληλες προυποθέσεις.
Αν σε παρατήσει η γκόμενα πχ σαφώς και θα σολάρεις καλύτερα και από τον G.Moore  (..και λίγο χιούμορ  Wink ).

Αν θυμάμαι καλα πχ για blues (crossroads) αν δεν σου εχουν σκοτωσει οικογένεια, κάψει την γενέτειρα, αλώσει τη χώρα blues δε βγαίνει

Αυτό που θα προσθέσω είναι να μελετήσεις διάφορα σόλο

Εγω προσωπικά χωρίζω τα solo σε διάφορα κομματια μερικες φράσεις εκ των οποίων είναι σχετικά κλισέ (απο τον τροπο του παιξίματος, απο την επιλογή της κλιμακας κλπ) το υπόλοιπο έχει να κάνει κατ εμέ με το πως νιώθεις επηρεαζόμενος απο τη μουσική και "παίζοντας" με την ταχύτητα εκτελεσης καθώς και τα bends (χρόνος, ύψος) που επίσης θεωρώ σημαντικά σε ποιο σημείο σκάνε!

Ο δάσκαλος μου ρητά σχεδόν πεί να εστιάσω στον ήχο και πως κάθεται στο αυτί μάζί με το θέμα που παίζει απο κάτω και όχι να κατεβάζω 10 αδες νότες το δευτερόλεπτο έτσι το σόλο γίνεται πραγματικά συναισθηματική μουσική έκφραση (ή κατάθεση)!

παρόλο που είμαι 10+ χρόνια κιθαρίστας τώρα μαθαίνω και καρτερώ και γω τη γνώμη των παλαιότερων

[MISTREATED]

Παίδες, επειδή αναφερθήκατε στα Blues εκείνο που μπορώ να πώ είναι ότι και μια νότα σωστά βαλμένη και παιγμένη στην σωστή στιγμή μπορεί να σε καθηλώσει. Δεν βγαίνει τίποτε να κατεβάζεις κλίμακες και σε αεροπορικές ταχύτητες. Νομίζω ότι όλοι περάσαμε απο αυτό το στάδιο για να καταλήξουμε στην απλότητα και την ψυχούλα στο σόλο. Το συναίσθημα ΄παίζει μεγάλο ρόλο όπως αναφέρθηκε, αλλά εάν ακούσετε αρκετή καλοπαιγμένη μουσική (ιδιαίτερα με ακουστικά) και πιάσετε την κιθάρα σας μετά θα δείτε διαφορά.

[music massacre]

Πολύ καλές και σημαντικές οι παρατηρήσεις,σχόλια,επισημάνσεις !!!!Και όμως,εάν παρατηρήσετε,στα μουσικά σημερινά δρώμενα κυριαρχεί το στοιχείο της ''F-16'' ταστιέρας και ''Stealth'' νότες,ένας διαρκής αγώνας ταχύτητας δίχως συναίσθημα και με ελλειπές το στοιχείο της μελωδίας.

[kyklotron]

Συμφωνώ απολύτως με τους προλαλήσαντες.
Σόλο είναι βγάζω έξω τα εσώψυχα μου.
Ακόμα και με μία νότα.Η ταχύτητα δεν παίζει τον πρώτο ρόλο.
Εκεί είναι και το μεγαλείο του ΠΑΝΜΕΓΙΣΤΟΥ The Edge π.χ που κάποιοι σνομπάρουν.

Οι δυναμικές επίσης θα χρωματίσουν το συναίσθημα που θέλει να βγάλει ο κιθαρίστας.
Άλλο ένα πολύ σημαντικό στοιχείο πιστεύω μέσα στο σόλο.
Και στις δυναμικές ο Buddy Guy έχει να διδάξει πολλά.

[kopaniamento]

Αν και δεν είμαι καινούργιος στον μαγικό κόσμο της κιθάρας,πάντα με απασχολούσε το θέμα του αυτοσχεδιασμού.Για να γίνω πιο συγκεκριμένος παραθέτω τα εξής : Αν και μελετάω ώρες ολόκληρες κλίμακες,κάνω ασκήσεις (arpeggio,ταχύτητας,string skip klp),όταν έρχεται η ώρα να βγάλω κάποιο δικό μου σόλο,τα πράγματα είναι εντελώς απογοητευτικά διότι μου ακούγονται αρκετά λάθη,οι φράσεις μου είναι απλές και κατά κάποιον τρόπο ''μουντές''.Επίσης θα ήθελα να αναφέρω ότι την ταστιέρα, ο μόνος τρόπος που μπορώ να τη μαθαίνω και επίσης να αποκωδικοποιώ τις διάφορες θέσεις από κλίμακες είναι εντελώς ''φωτογραφικός'' (δεν ξέρω αν είναι πολυ κουλό αυτό αλλά όντως συμβαίνει!!!).
Θα ήθελα πολύ να διαβάσω τις απόψεις σας και αν υπάρχει κάποιος τρόπος (κολπάκι!!!) έτσι ώστε να αντιμετωπίζεται ''σωστά'' το θέμα του αυτοσχεδιασμού.

.

Πιστεύω πως όσα solo και να έχεις αντιγράψει 100% σωστά, όση θεωρία και εξάσκηση και να έχεις κάνει, ο πραγματικός αυτοσχεδιασμός θέλει έμπνευση αλλά και ενα διαφορετικό είδος πείρας: πείρα πάνω σε δική σου δημιουργία.

Απλά μπορείς να προσπαθήσεις να παράγεις μια μελωδία δικιά σου. κλείσε την μουσική που βαράει απο πίσω, και βγες απο την λογική "θα αυτοσχεδιάσω πάνω στο τάδε κομμάτι", και ξέχνα την ταχύτητα. Απλά παίξε στην κιθάρα κάτι δικό σου, βγάλε μελωδίες, ανακάλυψε το ύφος σου. δούλεψε πάνω σε αυτό. όταν συνηθήσεις τον ευατό σου, θα βγει στην φόρα και η εμπειρία απο τις εξασκήσεις που έκανες τόσο καιρό, και θα απογειωθείς. Μην ξεχνάμε οτι κάθε μουσικός που θαυμάζουμε, έχει το προσωπικό του στύλ

Σχετικά με το solo πάνω σε κάποιο κομμάτι, ακολούθα την πορεία "αρχή-κορύφωση-τέλος". Αν έχεις βρει μια αρχή (μπορείς να την δουλέψεις πριν), τα άλλα θα έρθουν απο μόνα τους. Αν έχεις και έμπνευση εκείνη την στιγμή (γκόμενα, δάνεια κτλ) θα βγει κάτι πολύ όμορφο

Δεν θεωρώ γενικά τον εαυτό μου καλό σολίστα. Το προσπαθώ όμως και σπανίως έχω τις στιγμές μου.
Φτάνω πολλές φορές στην φάση να προσπαθώ να αυτοσχεδιάσω και να απογοητεύομαι. Είναι συνήθως φάσεις που το έχω κουράσει στην προσπάθεια να βγάλω κάποια κομμάτια καρμπόν. Παω μετά να αυτοσχεδιάσω και απλά δεν γίνεται.
Στις φάσεις όμως που δουλεύω σε δικίες μου συνθέσεις, ξαναβρίσκω τον εαυτό μου, ίσως και κάποιες καινούργιες ιδέες, και μετά πάω να αυτοσχεδιάσω σε άλλα κομμάτια, βλέπω οτι παίζω καλύτερα, με φαντασία, και οτι έχω ανεβεί. Μετά θα έρθει κάποια φάση που θα αφήσω την κιθάρα για καμιά βδομάδα, θα την ξαναπιάσω κάνοντας το λάθος να ανοίξω και κάποιο tab και πάλι θα παίζω χάλια και θα μείνω με την όρεξη.

Και νομίζω οτι είναι λάθος η αντίληψη ότι ειναι εφικτό να παίζουμε πάντα καλα αυτοσχέδια solo.  Έχω βαρεθεί να βέπω lives όπου ο διάσημος κιθαρίστας έχει ξενερώσει την ζωή του και παίζει ένα σπαστικό άψυχο ποτ-πουρί πάνω στην ταστιέρα. Performance κιθαρίστες όπως Vai ή Malmsteen, δεν αυτοσχεδιάζουν, άλλα έχουν μάθει απέξω ένα καλά δουλεμένο solo και το εκτελούν αλάνθαστα. 

[groovymood]

Συμφωνώ σε πολλά που ειπώθηκαν.
Απλά να προσθέσω οτι σε οτι αφορά τον αυτοσχεδιασμό είναι κάτι που επαφύεται κατά πολύ στο ταλέντο και θεωρώ οτι εως ένα σημείο είναι έμφυτο και όχι τόσο εύκολα διδάξιμο αν ο παίχτης δεν έχει απο μόνος του την "πρώτη ύλη" για να χτίσει κάτι.

Μελετώντας σχεδόν όλοι μπορούν να εξελιχθούν τεχνικά, να μπορούν να παίζουν πιο δύσκολα και πιο γρήγορα πράγματα, ο αυτοσχεδιασμός όμως έχει περισσότερη σχέση με την ικανότητα της στιγμιαίας δημιουργίας και λιγότερη ίσως με την τεχνική...

[MACMISIAS]

Εγώ ούτε καλός κιθαρίστας είμαι, ούτε σολίστας βέβαια. Θα προσπαθήσω όμως να πω μιά γνώμη σαν συνθέτης και βασικά σαν ακροατής που αγαπάει πάρα πολύ το ρόλο αυτού του οργάνου στη μουσική. Όλα τα μεγάλα σόλος που έχω ακούσει μου δίναν πάντα την εντύπωση ενός δεύτερου τραγουδιού μέσα στο τραγούδι, φυσικά όχι άσχετου βέβαια. Ήταν σαν να συμπληρωνότανε η φωνή, ερμηνευτικά και συναισθηματικά. Εκεί που δεν μπορεί να πάει η φωνή, πάει το όργανο. Επεκτείνει τα όρια των συναισθημάτων για τον ακροατή και ολοκληρώνει την εικόνα και αυτό που θέλει να εκφράσει ο δημιουργός. Πως μπορείς να το καταφέρεις αυτό; Μα είναι από τα πιό δύσκολα πράγματα στο κόσμο...Προυποθέτει έναν κιθαρίστα, ο οποίος κάνει εξάσκηση στο όργανο ακόμα και στη τουαλέτα που λέει ο λόγος, αλλά ταυτόχρονα και έναν κιθαρίστα που είναι πολύ ταλαντούχος συνθέτης. Το πρώτο γίνεται, με πολύ κόπο και βάσανο αλλά γίνεται, αν το πάρει κάποιος απόφαση. Το δεύτερο όμως είναι πιο "φλου".             
                                              Έχει να κάνει με την αντίληψη που έχει ο εγκέφαλός σου απέναντι στους ήχους και αυτό είναι και επίκτητο ,αλλά βασικά γεννιέσαι με αυτό...Έχει να κάνει με το πόσο είσαι άνθρωπος που αφήνεσαι στο συναίσθημα και δεν φοβάσαι να νοιώσεις και να δοκιμάσεις συναισθηματικές εμπειρίες. Πολλοί μάλιστα το έχουνε καταλάβει αυτό και προσπαθήσανε και ακόμα προσπαθούν να "ξεμπλοκάρουν", είτε με τη πρέζα , είτε με το αλκοόλ. Κάτι γίνεται για λίγο, αλλά στο τέλος "καίγονται" και το μυαλό, αλλά και τα χέρια...
Έχει να κάνει ακόμα και με το πόσο απομονωμένος, ή πόσο "μέσα" είσαι στη κοινωνία που ζεις. Πόσα και τι βιβλία
έχεις διαβάσει και πόσο σε έχουνε επηρεάσει. Τελικά έχει να κάνει με το πόσο καλλιεργημένος και πνευματικός άνθρωπος είσαι.
Οι μεγάλοι καλλιτέχνες που όλοι εμείς θαυμάζουμε είναι τέτοιοι άνθρωποι. Ακόμα και εάν η συμπεριφορά τους ή ο τρόπος που πλασάρονται επί σκηνής δείχνει κάτι διαφορετικό, η ουσία είναι ότι αν είχαμε τη δυνατότητα να μιλήσουμε μαζί τους μιά χαλαρή βραδυά, πιστεύω ότι θα το καταλαβαίναμε αυτό...
Δεν ξέρω αν σας μπέρδεψα. Ένα μεγάλο σόλο, ένα αριστουργηματικό riff μπορεί να συμβούν και τυχαία, όταν συντρέξουν κάποιες προυποθέσεις. Ένας μεγάλος κιθαρίστας όμως , με πολλά μεγάλα σόλα και riffs πρώτα απ'όλα είναι ένας μεγάλος Καλλιτέχνης. Αυτά!

Υ.Γ Οδηγίες για σόλο λοιπόν; Ντεν ξέρει...

[ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΛΛΟΣ]

Συμφωνώ σε γενικές γραμμές με όλους σχεδόν.Το σόλο και  ο αυτοσχεδιασμός πιστεύω θέλουν το μεν συναίσθημα και το δε πολλές ώρες παίξιμο.

[jackson]

Να πω κ γω την άποψή μου. Κατ' αρχήν είμαι πολύ υπέρ του να βάζεις συναίσθημα στα δαχτυλά σου. Δηλ. ένα bend με vibrato δεν έχει καμία σχέση με ένα απλό bend (όπου βέβαια κολλάει το vibrato). Επίσης γενικά το vibrato δίνει πολύ στο σόλο. Για μένα το αλλάζει κατά πολύ. Καλό είναι να ξεκινήσεις από σόλο πάνω σε blues backing track, όπου πιάνοντας την σωστή 5τονική, ό,τι παίζεις κολλάει κ εκεί μπορείς να βρεις ωραίες φράσεις. Στο metal ομολογώ πως είναι πιο δύσκολα τα πράγματα, πολλές φορές καλλάνε παραπάνω από μία κλίμακα κ θέλει ψάξιμο. Θεωρώ είνα πιο δύσκολο στο metal να βγάλεις συναίσθημα. Επίσης μεγάλο ρόλο πιστεύω παίζει το backing track. Έχω ακούσει πολλοί ωραία σόλο που λέω "αν το έβγαζα εγώ χωρίς backing track θα το πέταγα γιατί δεν μου λέει κάτι στο αυτί μου. Αλλά με το backing track από πίσω.......αλλάζουν τα πράγματα". Κ κάτι ακόμα. Έχω ακούσει άπειρα σόλο σε διάφορα τραγούδια που δεν μου λένε κάτι, ειλικρινά αν τα έβγαζα εγώ δεν θα τα χρησιμοποιούσα στο τραγούδι. Όμως μεγάλοι κιθαρίστες τα χρησιμοποιούν κ πέρνουν κ δάφνες. Για παράδειγμα σε ένα post διάβασα ότι το σόλο του Tornado of Souls είναι από τα καλύτερα του metal. Το είχα ακούσει αλλά δεν το είχα προσέξει. Το ξανάκουσα κ πάλι δεν θα το έβαζα ούτε στην πρώτη 50άδα κ πιστεύω κ πολλοί άλλοι. Άρα είναι κάπως σχετικά τα πράγματα.
Το παν είναι να αρέσει σε εσάς αυτό που παίζεται. Κ πάνω από όλα...ΚΑΘΑΡΟ ΠΑΙΞΙΜΟ. Χίλιες φορές καθαρά σε tempo 200 παρά έτσι κ έτσι σε 230.

Υ.Γ. Για το metal πιστεύω αρκεί να μάθεις την ματζόρε σε όλες τις θέσεις κ είσαι κομπλέ. Μετά πολύ εύκολα βρίσκεις τι ταιριάζει σε κάθε συνδυασμό ακόρντων. Πολύ συχνά παίζει η 5η θέση, η φυσική μινόρε.

[ag313]

Να προσθεσω και εγω κατι;
Πολλες φορες ειναι χρησιμο να γραφουμε ενα σολο (και γενικα ενα κομματι) με το αυτι και τη σκεψη, παρα με το χερι. 'Η καλυτερα να ξερουμε ποτε πρεπει να γραφτει κατι απ τη σκεψη μας, και ποτε πρεπει να μπει κ κατι τεχνικο.
Ειναι ευκολο αν ολη η δημιουργια βγαινει πανω στην ταστιερα να εγκλωβιστουμε σε κλισε, σε τεχνικο παιξιμο, η σε επαναληψη του εαυτου μας. Ετσι κ αλλιως η σκεψη παλι θα αποτυπωσει επιρροες, συναισθημα κλπ..
Παρ ολα αυτα ειναι φορες που η συνηθεια τον δαχτυλων του καθενος δεν μπορει με μιας να προσεγγισει καθε αλληλουχια νοτων. Εκει πιστευω χωραει ακομα και εξελιξη, εξασκηση, και προσωπικα αρνουμαι να πω "α ωραια το σκεφτηκα αλλα δεν μπορω να το παιξω, αστο"!
Αυτα!!

[Mistral]

Σαφέστατα μπορούμε να παραθέσουμε πολλά links, αλλά προσωπικά όταν πριν κάμποσα χρόνια άκουσα τον Richie Sambora να συμπληρώνει τον Jon Bon Jovi στο τραγούδι Always χωρίς υπερβολές και ταχύτητες, κατάλαβα πολλά (5:14 και μετά στο Link που παραθέτω).

http://www.youtube.com/watch?v=T36_Lcl7gyc&feature=related

Θα συμφωνήσω με όλους τους παραπάνω. Σημασία δεν έχει η ταχύτητα. Σημασία έχει να παίξεις τις σωστές νότες, την κατάλληλη στιγμή και με το πάθος που πρέπει. Τώρα το τί πρέπει να κάνεις για να το πετύχεις? Μάλλον πολύ εξάσκηση και δυστηχώς να έχεις έμφυτο το ταλέντο. Εκεί έχω καταλήξει. Στην τελική, γι'αυτό άλλοι ξεχωρίζουν ενώ άλλοι χάνονται. Αυτά.
cu

[groovymood]

Επίσης μεγάλο ρόλο πιστεύω παίζει το backing track. Έχω ακούσει πολλοί ωραία σόλο που λέω "αν το έβγαζα εγώ χωρίς backing track θα το πέταγα γιατί δεν μου λέει κάτι στο αυτί μου. Αλλά με το backing track από πίσω.......αλλάζουν τα πράγματα".

Δεν κατάλαβα ακριβώς τί εννοείς...

[jackson]

Δεν κατάλαβα ακριβώς τί εννοείς...

Για παράδειγμα, ακούω ένα σόλο κ μ' αρέσει πολύ. Το βρίσκω ξέρω γω στο Guitar Pro. Έστω ότι η ταμπλατούρα έχει μόνο κιθάρα χωρίς τύμπανα κ μπάσο. Όταν το ακούω λέω "μπα, λάθος θα έχει κάνει, δεν μου ακούγεται ωραίο." Βάζω το αυθεντικό κ παρατηρώ ότι τελικά είναι το ίδιο με την ταμπλατούρα. Αυτό που το κάνει ωραίο στο αυτί μου είναι τα πατήματα πάνω στα ρυθμικά, ο όγκος κ το feeling των ρυθμικών κλπ. Όταν το ακούω σκέτο δεν μου λέει κ πολλά. Ε, αν εγώ καθόμουνα να βγάλω ένα σόλο χωρίς να έχω backing track, κ έστω έβγαζα αυτό που υπάρχει στην ταμπλατούρα θα έλεγα "δεν μου αρέσει" κ θα πήγαινε στα αζήτητα. Τουλάχιστον για μένα παίζει πολύ βασικό ρόλο. Εξάλλου τα ελάχιστα σόλο που έχω συνθέσει μόνος μου, έχουν γίνει πάντα με backing track από πίσω. Αν κάτσω να βγάλω έτσι, μόνο με την κιθάρα...Καλά Χριστούγεννα.   

Να στο πω κ αλλιώς. Αν δεν έπαιζε ρόλο το backing track, θα μπορούσε ο κάθε κιθαρίστας να βρίσκει ένα σωρό σόλο κ να τα κολλάει σε οποιοδήποτε τραγούδι απλά κ μόνο αλλάζοντας tempo...Δεν νομίζω ότι το αποτέλεσμα θα ήταν ωραίο.

[groovymood]

Μα το κάθε σόλο πάντα στην αρμονία του κομματιού* βασίζεται, αυτονόητο είναι δεν θέλει επεξήγηση!...

Εξάλλου τα ελάχιστα σόλο που έχω συνθέσει μόνος μου, έχουν γίνει πάντα με backing track από πίσω. Αν κάτσω να βγάλω έτσι, μόνο με την κιθάρα...Καλά Χριστούγεννα.   

Ο τίτλος του θέματος αναφέρεται στον αυτοσχεδιασμό, όχι σε κάτι που έχουμε συνθέσει και κάθε φορά προσπαθούμε να το επανεκτελέσουμε ίδιο κι απαράλλαχτο...
Το ξέρω οτι πολλοί διάσημοι κιθαρίστες (μέταλ κυρίως αλλά όχι μόνο) έχουν σόλος τα οποία παίζουν πάντα ίδια κι απαράλλαχτα, αλλά σε άλλα είδη όπως blues και jazz πχ (αλλά και rock) το σόλο είναι σχεδόν πάντα αυτοσχεδιαστικό...
Γι'αυτού του είδους τα σολος είχα την εντύπωση οτι μιλάμε..(τουλάχιστον αυτό γράφει ο τίτλος του θέματος..)

[jackson]

Δεν νομίζω groovymood . Για μένα αυτοσχεδιασμός - σύνθεση είναι ένα πράγμα. Δηλαδή αν αυτοσχεδιάσω ένα σόλο πάνω στη σκηνή, στην ουσία το έχω συνθέσει. Δεν συμφωνώ ότι στα blues, jazz κλπ. το σόλο είναι αυτοσεδιαστικό. Κρατάνε πάντα τις βασικές φράσεις κ συνήθως αλλάζουν τα περάσματα. Όταν το αλλάζουν όλο εμένα δεν μ' αρέσει. Κ συνήθως δεν βγαίνει κ ωραίο. Εκτός από κάτι χαρακτηριστικά σόλο που έχουν όλες κ όλες 10 νότες 5ατονικής  πάνω σε πασίγνωστες φράσεις.

Υ.Γ Aν δεις ξανά το πρώτο post, στην ουσία αναρωτιέται πως θα βγάλει ένα σόλο. Πως θα το σχεδιάσει μόνος του. Δηλαδή...πως θα το αυτοσχεδιάσει

[groovymood]

Δεν νομίζω groovymood . Για μένα αυτοσχεδιασμός - σύνθεση είναι ένα πράγμα. Δηλαδή αν αυτοσχεδιάσω ένα σόλο πάνω στη σκηνή, στην ουσία το έχω συνθέσει.

Αν πραγματικά αυτοσχεδιάζεις ένα σόλο πάνω στη σκηνή αυτό σημαίνει οτι την επόμενη φορά που θα κληθείς να παίξεις κάτι πάνω στο ίδιο κομμάτι αλλά σε διαφορετική μέρα ή διαφορετικό stage δεν θα παίξεις το ίδιο αλλά κάτι άλλο...

Αν παίζεις κάθε φορά ακριβώς το ίδιο τότε δεν αυτοσχεδιάζεις, εκτελείς προσχεδιασμένη μουσική.
Το σόλο αυτό θα είναι βεβαίως μια δική σου έμπνευση η οποία μπορεί να έχει προέλθει μέσα απο δικό σου "αυτοσχεδιαστικό ψάξιμο" όταν πχ έψαχνες το κομμάτι στις πρόβες...
Απο τη στιγμή όμως που βγαίνεις και παίζεις ξανά και ξανά το ίδιο αυτούσιο, δεν αυτοσχεδιάζεις πλέον, επανεκτελείς...

[spider3]

Καλησπέρα,
βρήκα αυτό το θεματάκι και θα ήθελα τις απόψεις σας.
Σήμερα ο δάσκαλος μου έβαλε δύο ακόρντα (C ματζόρε - ^bΒ ματζόρε) για backing track και μου είπε να αυτοσχεδιάσω πάνω σε αύτο.
Το θέμα είναι ότι με "βομβάρδισε" με τόσες πληροφορίες (τρίφωνες συγχορδίες, κλίμακες, triads) με αποτέλεσμα τώρα να τα ΄χω μπερδέψει λίγο.
Η κλίμακα είναι η F ματζόρε και μου είπε να βγάλω θέματα πάνω σε αυτή χρησιμοποιώντας και τα παραπάνω. Ξεκίνησε να παίζει και μετά απο κανα 5λεπτο σολαρίσματος, μου λέει κάπως έτσι!!!
1 χρόνο κάνω μαθήματα, εμπειρία από ΄τι καταλαβαίνετε δεν έχω, πως να ξεκινήσω?

Ευχαριστώ προκαταβολικά για τη προσοχή σας.

[Fourier]

Η κλίμακα είναι η F major εφόσον οι συγχορδίες Bb και C είναι οι ΙV και V βαθμίδες της κλίμακας. Για την ακρίβεια, εφόσον δεν υπάρχει η F συγχορδία στην ακολουθία, θα έλεγα ότι η κλίμακα είναι η C mixolydian (που έχει τις ίδιες ακριβώς νότες με την F major). Αυτό το "σετ" συγχορδιών είναι πολύ συνηθισμένο στο blues/rock.

Τώρα για το πως θα ξεκινήσεις. Ο πιο προφανής τρόπος είναι ότι εφόσον γνωρίζεις την κλίμακα που ταιριάζει στην ακολουθία παίζεις νότες από την κλίμακα . Το θέμα είναι ο τρόπος που τις παίζεις. Όπως λένε και τα παιδιά στα παλιότερα post το να ανεβοκατεβαίνεις την F κλίμακα ατελείωτα δεν είναι και ότι καλύτερο μουσικά. Θα πρέπει να παίζεις με μικρές φράσεις και να προσέχεις σε ποιες νότες δίνεις βάση (π.χ., νότες που τελειώνεις την φράση, νότες που παραμένεις για περισσότερη ώρα, κ.τ.λ.π.). Η βασική αρχή είναι ότι αν θες να ακουστεί μελωδικό το αποτέλεσμα θα πρέπει να "στοχεύεις" τις νότες τις συγχορδίας που ακούγεται από πίσω. Έτσι όταν ακούγεται η C στοχεύεις τις νότες C, E, G (που αποτελούν τις νότες τις C major τρίφωνης συγχορδίας), ένω όταν ακούγεται η Bb τις Βb, D, F. Θέλει βέβαια κάποιο χρόνο μέχρι να συνηθίσεις να το κάνεις αυτόματα. Αλλά είναι μέρος της διαδικασίας εκμάθησης! Επεκτείνοντας αυτή τη λογική μπορείς να παίζεις αποκλειστικά τις νότες της συγχορδίας (arpeggios).
Σημείωσε οτι αυτός ο τρόπος παιξίματος ίσως καταντά μονότονος οπότε σιγά σιγά αρχίζεις να βάζεις και άλλες νότες στο παιχνίδι (ακόμα και χρωματικές) αλλά αυτά αστα για αργότερα.

Ένα επιπλέον θέμα που δυσκολεύει τους αρχάριους είναι ότι η F κλίμακα (όπως και κάθε major κλίμακα) έχει "πολλές" νότες (7) και οδηγεί συνήθως σε "φλυαρία". Ίσως να δοκίμαζες πεντατονικές κλίμακες ώστε να περιοριστείς σε λίγες νότες και επομένως σε πιο λιτές φράσεις. Στην F major ανήκουν οι F, Bb και C major πεντατονικές (ή-ισοδύναμα- οι D, G, A minor πεντατονικές) οπότε μπορείς για ένα τμήμα του σόλο σου να περιοριστείς σε κάποια (ή κάποιες) από αυτές.

Θα σου πρότεινα να αποφασίσεις πριν το solo τις νότες που θα παίξεις, ή καλύτερα τον δακτυλισμο πάνω στην ταστιέρα. Περιορίσου σε μία περιοχή της ταστιέρας και εντόπισε τις "καλές" νότες για κάθε συγχορδία. Με το καιρό θα μπορείς να συνδέεις τους δαχτυλισμούς φτιάχνοντας πιο πολύπλοκες φράσεις, κ.τ.λ.π., αλλά για την ώρα μείνε σε αυτό.

Αλήθεια, έχεις ασχοληθεί με blues soloing, δηλαδή αυτοσχεδιασμό με minor πεντατονική?

[spider3]

Καταρχήν ευχαριστώ fourier για τις συμβουλές σου.
Έχεις δίκαιο, είναι η 4η και 5η βαθμίδα της F ματζόρε, μου είπε μα δουλέψω και την πεντατονική της Dm, αλλά το προβλημά μου σωστά το εντόπισες, είναι στο που κόβω τη φράση, να της δώσω λίγο χρώμα και μετά να συνεχίσω. Ξεκίνησα να παίζω σε μία θέση της κλίμακας πχ στην 3η αλλά δεν μπορώ να αποφύγω το να μην ακούγεται σαν άσκηση.
Σε blues soloing δεν έχω κάνει κάτι ακόμα.
Μέχρι τώρα σε αυτο τον χρόνο που κάνω μαθήματα δουλεύω τεχνικές - τρόπους παιξίματος

[Fourier]

Έτσι είναι στην αρχή. Ότι παίζεις θα ακούγεται σαν άσκηση. Με το καιρό θα αποκτήσεις καλύτερη αίσθηση των φράσεών σου. Μην απογοητεύεσαι όμως, ο σκοπός είναι να μπεις στο κλίμα, τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους με την εξάσκηση (αυτό το λέω και για τον εαυτό μου! )

To blues soloing το ανέφερα με την λογική του αυτοσχεδιασμού αποκλειστικά σε πεντατονική, αλλά από οτι καταλαβαίνω το έχετε καλύψει λίγο-πολυ το θέμα. Δες επομένως ποιες νότες τις Dm (Fmajor) πεντατονικής αντιστοιχούν στις δύο συγχορδίες (θα διαπιστώσεις ότι δεν περιλαμβάνονται και οι τρεις της κάθε συγχορδίας αλλά αυτό είναι αναμενόμενο γιατί η πεντατονική δεν έχει όλες τις νότες της "μητρικής" ματζόρε κλίμακας), βρες τα αντίστοιχα τάστα του αγαπημένου σου δακτυλισμού και τελείωνε τις φράσεις σου σε αυτές.

EDIT: Δοκίμασε το εξής: Προς το τέλος της μιας συγχορδίας (π.χ. της C) ξεκίνα μια φράση και συνέχισέ την με τέτοιο τρόπο ώστε η τελευταία νότα της φράσης να συμπίπτει ακριβώς με την είσοδο της επόμενης συγχορδίας Βb (φυστικά να ανήκει στην Bb). Βάλε και λίγο vibrato και έχεις τον πλέον "χτυπητό" τρόπο να ακουστείς ότι ξέρεις τι παίζεις!

[spider3]

Thanks again fourier!
Δεν απογοητεύομαι, είναι το χόμπι μου η κιθάρα .
Όπως το λες εξάσκηση και πάλι εξάσκηση.
Απλώς ξέρεις, γύρισα απο το μάθημα, έπιασα τη κιθάρα και νόμιζα ότι θα παίξω όπως ο δάσκαλος... προσγειώθηκα ανώμαλα.
Αλλά που θα πάει... στα χέρια μας είναι!