Ζωντανή Νεκρή

[ΑΚΡΙΒΗ]

Τα μάτια μου ζέσταιναν οι πρώτες ηλιαχτίδες του φωτός
Είναι ο ήλιος που μέχρι τώρα με ζέσταινε
ή ο δορυφόρος ενός κόσμου άλλου.
Βρίσκομαι ακόμα στη χώρα των ζωντανών
ή η ψυχή μου στο λιβάδι των ασφοδέλων τώρα θα κατοικεί
Τότε θυμήθηκα ..
Το τραύμα της απουσίας σου μεγάλο.
Πάγωσε το κορμί μου μια για πάντα.
Λάφυρο την καρδιά μου πήρες φεύγοντας.
Κι ο χάρος ευγενικά σταμάτησε για μένα το ταξίδι του ..

Με οδήγησε σε μέρη που γνώριζα μικρή.
Μύρισα το ψωμί της γιαγιάς μου.
Είδα στο κοντινό σχολείο τα παιδιά να τρέχουν στην τάξη μόλις τελείωσε το διάλειμμα
Μόλις έσκυψε και με φίλησε
το φιλί του παγωμένο γεμάτο πάθος ενός κόσμου άλλου.
Με κοίμισε γλυκά και βασανισμένα.
Με οδήγησε σε ένα λήθαργο όπου η ψυχή μεθυσμένη από την αγάπη της για σένα
αναζητούσε δειλά να αναπαυτεί.
Και εκείνο το σώμα το βασανισμένο από τα φιλιά σου και τον πόθο
σκεπάστηκε με γιασεμιά μυρωδάτα.
Τα μάτια μου σκεπάστηκαν με το πέπλο της λησμονιάς.
Ενώ ο κόσμος μου ακροβατούσε μεταξύ του κρεβατιού μου και του άπειρου..

Μου άρεσε που θα τέλειωνα τη ζωή μου από έρωτα
κι ας είναι ένας έρωτας αλλιώτικος από εκείνον που ονειρεύτηκα.

Ώσπου ήρθες και με ξύπνησες με ένα φιλί
κι ο ήλιος που με ανάστησε ήτανε η πνοή σου.
Μου ζέστανες τα χέρια σαν χίλια ροδαλά χέρια παιδιών
κι άκουσα πάλι το τραγούδι των πουλιών.
Η ψυχή μου έπαψε να ακροβατεί μεταξύ της λήθης και της γνώσης
Και σαν σηκώθηκα, τη δίψα μου προσπάθησα να σβήσω
με τα δάκρυα της συγνώμης σου
Δάκρυα σπάταλα, απλόχερα παράφορα..
Την πείνα μου ζήτησα να χορτάσω και στράφηκα στα φιλιά σου
Κείτονταν χάμω από κάποια χορτάτη αγάπη πεταμένα,
νόστιμα σαν καλοπλασμένο πρόσφορο.

Θέλησα να μυρίσω την άνοιξη μα είχαν τελειώσει τα βλαστάρια της γης
Και τότε ακούμπησες τα γιασεμιά του θανάτου που στόλιζαν τα μαλλιά μου και τα έκανες ρόδα ζωής και ελπίδα για μια άλλη ζωή που θα ανάβλυζε από μέσα μου.



 

[Aganippi]

Καλησπέρα Ακριβή μου!

    Πολύ όμορφος πεζός λόγος. Εικόνες (ηλιαχτίδες του φωτός, ήλιος, λιβάδια, πουλιά, έρωτας, δάκρυ, η γη, η άνοιξη) ότι υποδειλώνει και έγκειτε τη ζωή. Τη ζωή την γεμάτη απο ανατροπές, απρόοπτα... Την ζωή που ξεχειλίζει από την δύναμη του έρωτα είτε με χαρά είτε με δάκρυ. Ακούσματα, μυρωδιές... όλα όσα σου φέρνουν αναμνήσεις και ξέρεις ότι έζησες.

Κι ζωή υπερτερεί... και τα έκανες ρόδα ζωής και ελπίδα για μια άλλη ζωή που θα ανάβλυζε από μέσα μου. Είναι πολλά περισσότερα αυτά που σε κάνουν να πεις "Η ζωή είναι πολύ γλυκιά" και τα έκανες ρόδα ζωής και ελπίδα για μια άλλη ζωή που θα ανάβλυζε από μέσα μου....


Να είσαι καλά γλυκιά μου... ένα "πεζό" δίδαγμα για την αναμέτρηση ζωής και απεβίωσης..