Δυστυχώς είναι πάρα πολύ δύσκολες οι μονογ**ικές σχέσεις στην εποχή μας...Εγώ πιστεύω ότι γενικά ο άνθρωπος δεν είναι μονογ**ικό ον. Όσο και να αγαπάς και να γουστάρεις τον σύντροφό σου, θα υπάρξει κάποια στιγμή που από το απλό "κοιτάζω κάποια άλλη και τη γουστάρω", μέχρι το πιο σύνθετο "πάω μαζί της", θα απατήσεις είτε "νοητικά" είτε σωματικά. Βέβαια ευτυχώς στη συντριπτική μας πλειοψηφία δεν μπορούμε να διαβάσουμε το μυαλό του άλλου, οπότε σε συνδυασμό του ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τη κτητικότητα και τον εγωισμό μας, γλυτώνουμε από δυσάρεστα συναισθήματα. Σου είχα πει ότι καλύτερα να μην το μάθει. Τώρα που το έμαθε, οι ελπίδες του να έχετε ξανά μιά πραγματικά καλή σχέση είναι ελάχιστες.Θα πρέπει να της αποδείξεις με πράξεις ότι αυτήν αγαπάς και ότι αυτή θέλεις πραγματικά.Αν όντως συμβαίνει αυτό, πράγμα που πρέπει και εσύ να το ψάξεις καλά μέσα σου.Αν σου δώσει μιά 2η ευκαιρία να ξέρεις ότι για χρόνια από τώρα θα έχεις να κάνεις και με την έλλειψη εμπιστοσύνης από τη μεριά της η οποία είναι και το χειρότερο σαράκι που τρώει τα ζευγάρια.Θα πρέπει να έχεις τεράστια υπομονή.Και να σου πω και κάτι άλλο που ίσως δεν έχεις σκεφτεί; Κατηγορείς τον εαυτό σου και είναι λογικό, αλλά αν δεις ότι παρ'όλες τις προσπάθειες που κάνεις η κοπέλλα είναι ανένδοτη, αυτό θα πρέπει να σου δώσει και το συμπέρασμα ότι και εκείνη δεν ήτανε ποτέ σίγουρη για τα αισθήματά της. Δεν ντρέπομαι καθόλου να πω μάλιστα ότι εγώ στο παρελθόν είχα δώσει μια τέτοια ευκαιρία σε μιά κοπέλλα την οποία λάτρευα.Εντάξει δεν είμαστε μαζί, είναι πολύ παλιά ιστορία, αλλά η πρόθεση μετράει...Και εγώ (και δεν ξέρω πως θα το πάρουν τα κορίτσια που διαβάζουν) σαν άντρας , ήτανε πολύ πιο δύσκολο να την δώσω αυτή την ευκαιρία στα 20 μου χρόνια κιόλας που ο εγωισμός "τρέχει από τα αυτιά".Πιστεύω ότι για τις γυναίκες που είναι λίγο πιο απαλλαγμένες από εγωισμούς και ανόητες "μαγκιές" από εμάς είναι και κάπως πιο εύκολο να συγχωρέσουν.Τελικά άμα αγαπάς πραγματικά την ευκαιρία την δίνεις. Μία , αλλά την δίνεις.Κάνε λοιπόν ότι μπορείς αφού την θέλεις , αλλά από ένα σημείο και μετά, το "μπαλλάκι" θα πρέπει να περάσει και σε εκείνη και να πάρει και εκείνη τις αποφάσεις της. Κάντην να καταλάβει ότι έχεις αναγνωρίσει το σφάλμα σου κι ότι αν σε δεχθεί πίσω δεν θα είναι ήττα εκ μέρους της, αλλά πράξη ανωτερότητας.Αν όμως παρ'όλα αυτά επιμείνει, τότε φίλε μου λυπάμαι αλλά δεν σε αγάπησε πραγματικά ποτέ και μάλλον είχε γίνει συνήθεια η σχέση, ή κάλυπτε ψυχολογικές ανάγκες.
