Εξόριστοι η καταδικασμένοι στα κάτεργα μια ζωή,
με γέρους ξεδοντιάρηδες, να γλύφουν τα κορμιά μας,
γλοιώδη ανθρωπόμορφα μεταλλάγματα γεύονται τις ορμές μας,
και εμείς; Όμορφοι! χαμογελάμε τσουγγρίζοντας τα ποτήρια μας.
Γιορτάζουμε, γιορτάζουμε την χαμένη ελπίδα μας για το αύριο,
με ένα πετρωμένο δάκρυ στα μάγουλα παλιό ενθύμιο,
μασουλώντας το ξεροκόμματο, που μας πετούν για τον κόπο μας.
Ημιθανή απομεινάρια καλαισθησίας αυτό είμαστε.
Εξώφυλλα περιοδικών, και φτηνές απομιμήσεις ρούχων.
Ψεύτες γεννημένοι από σκύλα μάνα.
Λάθη το αλάθητου θεού.
Προδότες.
Για αυτό δεν ξερώ αν μας αξίζει κάτι καλύτερο.
Σου φωνάζω! τι περιμένεις;
Και ακούω τον αντίλαλο να λέει: περιμένεις περιμένεις περιμένεις
ΞΥΠΝΑΑΑΑΑΑ.[/b]
Σε σιχάθηκα και εσένα και εμένα και όλους μας,
δεν μας αξίζει η ζωή την προδίδουμε την ξεπουλάμε.
Αν δεν βρίσκεις κουράγιο να επιτεθείς…
αν αυτό που θέλεις είναι μόνο να αγοράζεις…
κάνε ότι έκανα και εγώ, πάρε ένα περίστροφο και σφαίρες,
άλλαξε τον κόσμο μας με ένα κλικ.
