Φίλε μου Δημήτρη, χωρίς έκπληξη θα ομολογήσω ότι δεν περίμενα κάτι λιγότερο απ' την καλλιτεχνική σου ιδιότητα.
<Μα σίγουρα τ΄ομολογώ, πρώτα έφυγε το γέλιο,
και ύστερα το δάκρυ.>
Κι εγω θα παραδεχτώ ότι αν διαβάζω κάτι τέτοια, ειλικρινά, τρελένομαι & θέλω να γράφω ώρες ατελείωτες. Οπότε το επόμενο θα στο αφιερώσω. Αρκεί να περιμένεις λίγο...
Να είσαι καλά!
