Είναι στίχοι που πρόσθεσα σε ένα ισπανόφωνο κανονικά κομματι με αφορμή ένα αγόρι που ξεγέλασα άθελά μου και ίσως πίκρανα και που πρόσφατα έφυγε από τη ζωή μου...
Είναι τα μάτια μου δακρυσμένα
είναι τα λόγια ξεθωριασμένα
και μη ρωτάς γιατι...
Γιατι δεν ζεις εσύ μαζί μου
κι είναι τώρα πια η ζωή μου
κενή και βαρετή
Θα είμαι εδώ θα περιμένω μια ζωή
δε θα σου πω άλλα παραμύθια
μου χεις γίνει πια συνήθεια
σ'αγαπώ κι αυτό είν' αλήθεια
σ'αγαπω κι αυτό...
Είναι αλήθεια σε αγαπάω
και παντού σε αναζητάω
μα εσύ έχεις χαθεί...
Μιλούσαμε όλη τη μέρα
κι έτσι τα βγαζα όλα πέρα
μα τώρα πια σιωπή...
Συγχώρεσέ με είσαι όλη μου η ζωή
και σου φωνάζω να γυρίσεις
και να μου τηλεφωνήσεις
σ'αγαπάω μη μ'αφήσεις...
σ'αγαπάω...
Συγχώρεσέ με είσαι όλη μου η ζωή
και σου φωνάζω να γυρίσεις
και να μου τηλεφωνήσεις
σ'αγαπάω μη μ'αφήσεις...
σ'αγαπάω μη μ'αφήσεις...
σ'αγαπάω μη μ'αφήσεις...
σ'αγαπαω...
