Αύρα…
Θα γίνω…!
Και θα ταξιδεύω στο σώμα σου,
κάθε που βραδυάζει.
Και θα τσιμπολογώ τις σκέψεις σου
με το ράμφος το τρεμάμενο της αυτοαναίρεσης..
(.. μου..? )
Και θα ξεσκίζω τις σάρκες της
αστερόφωτης φθίσης μου,
καθώς με τη φυγή μου,
θα ολοκληρώνω τη δική σου φυγή.
Έτσι, για να δώσω μια ψευδή ολότητα
στο τίποτα..
Και αυτό το «όλον»
θα το μετατρέψω σε αλήθεια.
Θα το κάνω κεκτημένο και θα του βάλω
πολύχρωμα φτερά
απεριορίστων πτήσεων..
Για να μπορεί ελεύθερο να
στροβιλίζεται εντός μου..
Σαν όλες τις άλλες … αλήθειες.. (μου..?)
(* σκόρπιες σκέψεις σε ένα βιβλίο που διάβαζα
για την εξεταστική,κάπου πίσω στο 2003..)