Μια ζωη να τρεχεις στην κολαση
τελικα το παιρνεις αποφαση
σκουριασμενα γραναζια γυρνας
τον εαυτο σου παντα ξεχνας
α,α α τη σιωπη σταματας
και εχει τοσο μακρυνει το βλεμμα μου
στον οριζοντα βλεπω το ψεμα μου
η ζωη μου ενα δεντρο γυμνο
το πρωι πολυ μακρυνο
α,α,α τις παρεες ξεχνω
α,α,το πρωι μακρυνο
σ ενα μπαρ μια κιθαρα παρεα μου
μπλεκω νοτες και βαφω τη θεα μου
τραγουδω, τρεχω δρομους θολους
σ ενα ακουσμα σ ενα blues
α,α,α,που εσυ δεν ακους.
Μια κιθαρα σπασμενη
μια χορδη σκουριασμενη
σκια που ξεμακραινει
κοφτη ανασα που βγαινει
θελει ψυχη το blues
στης ζωης τους ρυθμους
εμπειριες κραταμε
για να ξερουμε που παμε
για ολα αυτα που μας δενουν
ψευδαισθησεις δεν μενουν
κι ισως καποια στιγμη
ναναι παλι γιορτη.
http://www.box.net/shared/dce99e0msjΜελοποιημενο
