Μερες βροχης καταραμενης σιωπης
βουρκωσαν τα ματια κατω απ τη πανσεληνο
χιλιαδες ωρες ικετικης προσευχης
ποθος και φοβος να γλυστρησεις στ' απειρο
ολες οι νυχτες σου θυμιζουν αυγη
ολες οι μερες σου θυμιζουν σκοταδι
θες να ουρλιαξεις μα βρυχαται η σιωπη
μιαζεις παιδι σε σαπισμενο κουφαρι
τα ονειρα σου εχουν παρει φωτια
παει καιρος που ξαπλωνες στο φρεσκο χορταρι
κ' ολοι σου λεν' να κανεις ονειρα ξανα
κ' ολοι προσμενουν να στα καψουνε παλι ..
Μερες βροχης καταραμενης σιωπης..
(μελοποιημενο 17/01/2009)
