Φυσαει αερας δυνατος και με σκορπαει
αναβει μεσα μου φωτιες
ενα δακρυ απ' τα ματια μου κυλαει
σκεψεις σαν ερχονται απ το χθες
Κοιταζω απ' το λιμανι τα καραβια
στα ντοκ ακουριαζω παλι τη χαρα
βαθια τα κυματα σηκωνονται μεγαλα
και λαμπει απο μεσα η λευτερια
Φυσαει αερας δυνατος και με ποναει
φτυνει αλατι στις βαθιες μου πληγες
η ψυχη μεσα στο σωμα μου ουρλιαζει
τραβαει την αγκυρα για αλλες στεριες
27/11/2008
