Μου φάνηκε μες στ΄'ονειρο
πως είδα τη μορφή σου
άκουγα τη φωνή σου
να κλαίει πως μ΄αγαπάς
Ήταν καρφί το βλέμμα σου
τα χέρια σου ξυραφια
του χαμού πορφυρά άμφια
βγάλ΄τα ,μην τα φοράς
Και η καρδιά ταράχτηκε
μάτωσε το κορμί μου
χάθηκε η φωνή μου
φύγε μη μ'ακουμπάς
Σαν εφιάλτης έρχεσαι
τις νύχτες με στοιχειώνεις
γιατι δε με λυτρώνεις;
άσε με, με πονάς
