Στον παράλληλο σου κόσμο
δεν ακούς αλαλαγμούς,
δεν απαιτούν υπακοή
και δεν ζητάς συμβιβασμούς.
Δεν σε υποτάσσει της πνοής
η ακούραστη συνήθεια
και δεν σε ελέγχει η κενή
της μοναξιάς κατήφεια.
Δεν σε γεμίζει η ανούσια
χαρά της απραγίας,
δεν σε κερδίζουν δειλινά
ρομαντικής ανίας.
Ούτε η καρδιά σου πια χτυπά
με τον ρυθμό που δίνεις.
Σε μια ζώνη φαντασίας
και αφθαρσίας θα μείνεις.
Κι είναι το τίμημα υψηλό
που φτάνει την ζωή σου,
και κλέβει περιθώρια
για την επιστροφή σου.
Η επιστροφή που θα χαθεί
εάν δεν την ζητήσεις
και την ζωή που αγαπάς,
ο ίδιος θα ηττήσεις.
Και δεν υπάρχουν φάρμακα
για την ανθούσα νόσο,
μα ένας βίος ανθόσπαρτος
με κόστος όσο κι όσο.
