Με του πατερα την ευχη
της μανας τους το χαδι
για το αγνωστο κινησανε
στο αφεγγαρο το βραδυ
Βασιλικο μαυρο κρασι
θαλασσα κι'αγιο χωμα
πηραν για να'χει η ξενη γης
και τ'ονειρο τους χρωμα
Και συ πατριδα αδακρυτη
τους χαραζες την ροτα
σαν Εφιαλτης ανοιγες
του μισεμου την πορτα
Βουβοι σαν ησκιοι μπηκανε
στης λησμονιας το τρενο
και τ'ονομα τους αλλαξαν
σε "αλλοδαπος" και "ξενος"
(μα) Οσοι περνουνε συνορα
τον πονο κανουν ταιρι
χωματα ξενα οσοι πατουν
χαμενοι ειν'απο χερι
Αναθεμα στην ξενιτεια
καταρα στις πατριδες
πουλουν νοικιαζουν ονειρα
κι'ανελπιδες ελπιδες
