Η αρραβωνιαστικιά μου η νύχτα.
Για μία νύχτα αλήτισσα
στα δύχτια της ξενύχτησα
και έγινα αλήτης.
&
Εμένανε τον άσημο
με έκανε διάσημο,
με μάθανε κι οι πέτρες.
&
Στην μέγκενη της μ΄έσφιξε,
τα νειάτα μου με έστιψε,
περνώ κακές ημέρες.
&
Μου έδωσε παράσημο,
εμένα το παράσιτο,
φορέσαμε και βέρες.
&
Τη νύχτα αρραβωνιάστηκα,
στα δόκανα της πιάστηκα,
αρκούσαν δυο κουβέντες.
&
Για μία νύχτα αγύρτισσα,
για κοίτα πως κατήντησα,
εγώ ο νοικοκύρης.
&
Του κόσμου το παράσιτο,
ένα μιλέτι κάλπικο,
είναι να με οικτίρεις.
&
Τα βράδυα στα Λαδάδικα,
θαμώνας στα νταλκάδικα
και το πρωί μπατίρης.
