Ήτανε γρίφος, μα και γόρδιος δεσμός σου
του έρωτά μας το παλιό το μανιφέστο
γιάφκα η φυγή, τσιτάτο μόνο ο γυρισμός σου
μία συγνώμη να μου πεις καρδιά μου , έστω!
Απ’ το Ναδίρ λες ματωμένος θα γυρίσεις,
με τις συγνώμες είσαι λες «σ’ εφ’ όπλου λόγχη»
μες στου κορμιού μου τις χαράδρες είναι οι λύσεις
κι ενώ το ξέρεις τις πετάς μ’ ένα σου όχι.
Αρθρογραφούσαν οι καιροί με νύχτας μπόρες,
λεκανοπέδια μαχών τα σ’ αγαπώ σου,
έκανες στάσεις στης ανάμνησης τις ώρες
με λύχνο , ψάχνοντας να βρεις τον άνθρωπό σου.
Ήτανε γρίφος , δίχως λύση σταυρολέξου
η λέξη «έρωτας» στο 12 καθέτως
κι όταν σου είπα «την αγάπη, τώρα δέξου»
μου λες: «στους άλλους τους αιώνες, όχι φέτος»
8.08.09
