Δεν είμαι κιθαρίστας. Όμως: Ανέκαθεν μου άρεσε (πολύ) ο Ozzy, και θα μιλήσω με λίγο πιο ανεξάρτητα απο την τεχνική κριτήρια για το παίξιμο ενός κιθαρίστα, και εδώ που τα λέμε? Οποιουδήποτε μουσικού.
Κατ' αρχάς, δεν μου αρέσει ιδιαίτερα το στύλ του Gus G sαν κιθαρίστα, και παρ' όλο που φυσικά σέβομαι απόλυτα την τεχνική του κατάρτιση, ούτε με τους Firewind μου λέει τίποτα (ειδικά απο άποψη συνθέσεων και είδους μουσικής), ούτε μου έκανε φοβερή εντύπωση απο αυτά τα βιντεάκια.
Πρώτον, κάτι που αποτελεί μάλλον θέμα της μίξης του βίντεο, αλλά η κιθάρα μου ακούγεται ψόφια. Καθαρός ήχος μεν, αλλά ψόφια. Δεύτερον, δεν τρελάθηκα με την σκηνική παρουσία. Θα μου πείτε, το να παίζεις πρώτη φορά με τον Ozzy, απαιτεί απίστευτα νεύρα και @@. Σύμφωνοι, αλλά και γενικότερα να το πάω όσα βιντεάκια έχω δεί δεν τρελαίνομαι με τον τύπο. Εντάξει, ομολογώ οτι γενικότερα είναι ίσως λίγο χαζό να κρίνεις εναν μουσικό απο την σκηνική του παρουσία, αλλά μιλάμε για τον Ozzy: Απαιτεί τρέλα, όχι μόνο τεχνική και παικτική τελειότητα. Ομολογώ τέλος, πως τα solo μου "μίλησαν", είχαν συναίσθημα σωστό και αρκετό για αυτά τα κομμάτια, κάτι που δεν περίμενα.
Λίγο γενικότερα: Η μπάντα μου έκανε λίγο κακή αίσθηση. Μπράβο φυσικά για την επιλογή του να δοκιμάσει κάτι καινούριο και να μην μείνει συνέχεια και συνέχεια με τους ίδιους (αν φυσικά ήταν δικιά του επιλογή και όχι της Sharron). ΑΛΛΑ: Ενώ μου αρέσει ιδιαίτερα ο Rob, νομίζω πως δεν ταιριάζει γενικά το παίξιμο και ο ήχος των υπολοίπων με το όλο σκηνικό. Ναί, αλλάνθαστο παίξιμο όμως είπαμε, και νομίζω είναι κοινή λογική οτι αυτό δεν αρκεί σε τέτοιες περιπτώσεις.
Για να ανακεφαλαιώσω τα επιχειρήματα με μια λέξη:
BUDOKAN.
Νομίζω αν το δείτε αμέσως μετά το Crowley του 2009, θα καταλάβετε όλα όσα λέω. 3 μουσικάρες κατ' εμέ (Bordin, Wylde και πάνω απ' όλα Trujillo) και ενέργεια in your face και απο παντού. Δείτε λίγο και σκηνική παρουσία Wylde σε σύγκριση με Gus... (για να μην μιλησω των υπολοίπων μουσικών μορφών)
Θα μου πείτε, που θέλω να καταλήξω? Στο οτι παρ' όλο που χαίρομαι για το όλο σκηνικό, νιώθω οτι ένα μέρος του όλου hype και σχολίων του στύλ "ο τέλειος αντικαταστάτης" "φοβερός κιθαρίστας" "τέλειες εκτελέσεις" έρχονται λίγο απο την τάση να ευλογούμε τα γένια μας. Και πάλι, χίλια μπράβο στο παιδι, αλλά όπως ειπώθηκε, θέλω να τον δώ με μια μπάντα που δεν θα 'ναι ψόφια γενικότερα, είτε με την μουσικη που παίζει (εντάξει, ακούγεται άσχημη η φράση "ξόφλησε ο Ozzy" αλλά έτσι είναι. Κομματάρες για πάντα αλλά ώς εκεί) είτε με τους υπόλοιπους μουσικούς που τον περιτριγυρίζουν - κάτι που κατ' εμέ παίζει ρόλο στο πόσο θα γουστάρει και θα πωρωθεί κάποιος ώστε να τα δώσει όλα. Εκεί να τον δώ, να τον χαρώ και να γυρίσω να πώ ένα γενικότερο Μπράβο στην δουλειά του και στην μουσική του προσφορά.
