To τραγούδι "Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι" αρχίζει και τελειώνει σε πλάγιο Β. Βέβαια, όπως συμβαίνει και με τα περισσότερα άσματα αυτού του ήχου, ενδιαμέσως "ξεκουράζεται" σε Β, και πλάγιο Α.
Αυτό γίνεται διότι ο πλάγιος Β είναι πολύ "κουραστικός" για το αυτί από μόνος του και τα συναισθήματα που προκαλεί οδηγούν με μαθηματική βεβαιότητα στην αυτοκτονία.

Προσωπικά δεν έχω ακούσει κάποιο τραγούδι, άσμα κλπ σε αμιγώς πλάγιο Β, εκτός από πολύ μικρά μέλη της Βυζαντινής υμνογραφίας.
Πιθανώς να υπάρχουν κάποια "νταλκαδιάρικα" ρεμπέτικα, αλλά δεν μου έρχεται κάποιο στο μυαλό.