Τα χρόνια μου τα κρέμασα σε σκουριασμένο σύρμα.
( Προφίλ και ανφάς πορτρέτα σου)
Μέ κόκκινα με πράσινα με μπλε-ρουά με άσπρα,
το μέλλον μας ζωγράφιζα μ΄εσένα ξελογιάστρα.
Καρδιές και σπίτια έφτιαχνα με κήπους και περβόλια,
μα μάταια σ΄ανέμενα εδώ και τόσα χρόνια
Ρ Ε Φ Ρ Α Ι Ν
Προφίλ κι ανφάς πορτρέτα σου τα έχω ξεκρεμάσει,
στ΄αζήτητα τα έβαλα απάνω στο ταβάνι,
τα μύρια τερτίπια σου τα έχω ξεπεράσει,
να δούμε στη πορεία μας ποιός απ΄ τους δυο θα χάσει.
#
Τα χρόνια μου τα κρέμασα,σε σκουριασμένο σύρμα
κι όσοι καλά με ξέρανε,μου λέγανε τί κρίμα.
Το σπίτι μας το γκρέμισα,μαζεύω τώρα ασβόλη,
ας μου ΄λεγες τουλάχιστο απλά μία συγνώμη.
#
Το σώμα σου το άβατο ποτέ δεν θα αγγίξω,
στα όνειρα το σμίλεψα,μα τώρα κάνω πίσω.
Καρδιές και σπίτια ξέβαψα,τα έβαψα σκοτάδι,
συγκάτοικος μου μόνιμος τώρα μόνο το βράδυ.
