Με βρηκε το ξημερωμα
με την δικη σου σκεψη
κι αν ισως καπου φταιω εγω
τωρα τι ωφελει...
Σε μια παρτιδα ματαιη
παλευω με τις λεξεις
αλλαζω τα στιχακια μου
μα εσυ εισαι παλι εκει....
Μονος εγω να προσπαθω
την θλιψη σου να γιανω
Μονη και εσυ στου ερωτα
το δακρυ το καυτο...
Το δακρυ απ'τα ματια σου
τραγουδι εγω θα κανω
να με θυμασαι οταν το ακους
και να χαμογελας...
Σαν καθομαι και σκεφτομαι
εσυ τι εισαι για μενα
φοβος με πιανει ματια μου
αν σου ειμαι αρκετος...
Στα ξεφωτα της σκεψης μου
η αληθεια μοιαζει ψεμα
παλευω με την θλιψη μου
κι εσυ δεν εισαι εδω...
Αληθεια τι δεν θαδινα
ξανα να σε αγκαλιασω
να σου γιατρεψω τις πληγες
με ενα αγγιγμα ζεστο...
Αγαπες αλλες βιαστικες
ισως να ξανακανω
μα τα αστερια μεσ'το βλεμμα σου
δεν θα τα ξαναδω...
Κι αν καποτε στον δρομο σου
κοντα μου κανεις σταση
σε περιμενω ματια μου,
ξερεις που θα με βρεις..
υπο μελλωποιηση....
