Έχω παίξει Death και Opeth σε σχολική συναυλία οπότε δε θα το 'λεγα 
Αστειευόμουν φυσικά.. Βαριέμαι αφόρητα τα γκρουπς με τέτοιου είδους σετ λιστ.
Τώρα απευθύνομαι στο φίλο Αλεξ... Λίγη φαντασία ρε παιδιά! Τα τραγούδια μια χαρά είναι, αλλά εκτός ότι έχουν παιχτεί εκατομμύρια φορές, είναι και τελείως ασύνδετα μεταξύ τους ηχητικά και "ιδεολογικά". Όταν ανεβείτε στη σκηνή πρέπει να δείξετε οτι έχετε ταυτότητα! Δε μπορείς να παίζεις νιρβάνα και στο καπάκι ρεινμποου, απλά δε γίνεται. Συμβουλή μου, παίξτε όσο το δυνατόν περισσότερα δικά σας κομμάτια, για τον απλούστατο λόγο ότι κανείς άλλος στον κόσμο δε θα τα παίξει καλύτερα από εσάς, ενώ απ'την άλλη το Knockin on Heavens door... Εάν δεν έχετε δικά σας, καθίστε σκεφτείτε ποιά μουσική σας εκφράζει και προσαρμόστε το σετ λιστ αναλόγως. Διαλέχτε τραγούδια απλά στη δομή και όχι πολύ απαιτητικά τεχνικά ώστε να τα αποδώσετε άψογα. Τα παιδιά από κάτω θα εντυπωσιαστούν περισσότερο από ένα γρουπ δεμένο που "γκρουβάρει" παρά από ένα βαρετό σόλο.
Καλή επιτυχία λοιπόν, δώστε τους να καταλάβουν!
