Πνοή δειλή φυλακισμένη σε στίχο,
σαν πόρνη δεμένη σε κρεβάτι του πάθους,
διπλώνει το σώμα και σπέρνει ηδονή
σε ταξίδι ασάλευτου λάθους.
Refrain:
Κ συ σαν εραστής δίχως το χρήμα
κοιτάς το φεγγάρι με λαγνεία μεγάλη.
Μήπως κ τάχα σου έρθει η ρίμα,
κι έτσι κερδίσεις μιαν έμπνευση πάλι.
Ψυχή στερνή που σε σαλεύει στον ήχο,
απλώνει τα χέρια και σε σέρνει στου δάσους
την όμορφη πλάνη για μία εντολή
σε μια λίμνη απίστευτου βάθους
Refrain:
Κ συ σαν εραστής δίχως το χρήμα
κοιτάς το φεγγάρι με λαγνεία μεγάλη.
Μήπως κ τάχα σου έρθει η ρίμα,
κι έτσι κερδίσεις μιαν έμπνευση πάλι.