Θάνατος η κάθε νύχτα
πάλη με το άδικο, με το δίκιο
αέναος Θάνατος.
Η ανάσταση που φέρνει το πρωί αλύτρωτη
μισή, φρικώδης
σαν τερατογένεση.
Και κάθε λίγο που περνά
μέρα με τη νύχτα, Έρεβος με τη θολή αυγή
όλο και πιο ξένο μου φαίνεται το αγόρι εκείνο
εκείνο, που γελάει πια μόνο σε συρτάρια καταχωνιασμένο και σε κάδρα.
