Αληθεια , που κοιτουσες?
Τις νυχτες που ταξιδευες αναμεσα σους χαρτες
και ιστοριες ελεγες για χωρες μακρινες
πως καποτε θα φτασουμε ορκιζοσουν
και ζητουσες
την πιστη να μην χασουμε
κι αστερι οδηγο
το ονειρο ακολουθησες
που εκαψε χιλιαδες
τα ανθη που προσεφεραν
στην Γη οι προσκυνητες.
Σε γελασαν οι οριζοντες?
Χαλαρωσαν τα χρονια
τα χερια σου και εχασες
στο κυμα τα κουπια?
Τα ρευματα μας πηρανε
κι εμεις γυρναμε αιωνια
σε θαλασσες και πινουμε
τα βαθη σιωπηλα.
