Nαι αλλα μην ξεχνας οτι τα 80s που ακους ηταν ουσιαστικα μια εποχη που και επεφταν πολλα χρηματα στην συγκεκριμενη μουσικη μιας και ηταν στο απογειο της, αλλα και σαν μουσικο κινημα ηταν σχετικα πρωτοεμφανιζομενο με οσα αυτα συνεπαγεται στο θεμα δημιουργικοτητας, δηλαδη πραγματα που μεχρι τοτε, κανεις αλλος δεν ειχε δημιουργησει, ξαφνικα γεννιοντουσαν καθε μερα. Αυτο ειναι δυσκολο να συμβει σημερα παρα μονο στα καινουρια "ρευματα", οπως πχ nu metal κτλ. Με την σειρα τους αυτα τα νεα "ρευματα" του τωρα, καποια στιγμη θα σταματησουν να ειναι "νεα" και τοτε κι εκει δεν θα ακους κατι "καλυτερο απο τα παλια", πραγμα που ηδη συμβαινει κατ'εμε αλλα ειναι αλλου παππα ευαγγελιο αυτο...
Τωρα το αν σου αρεσει η τροπη που εχει παρει η metal του σημερα (προς τα ποιο ρευμα - απο τα παρα πολλα που την αποτελουν - κινειται δηλαδη περισσοτερο), ειναι αλλο θεμα με το κατα ποσο μπαντες του χθες (80s) δεν βγαζουν τα ιδια αριστουργηματα που εβγαζαν τοτε.
Αυτο το θεμα ομως ειναι αρκετα πολυπλοκο και σιγουρα δεν παιζουν ρολο μονο οι δισκογραφικες και οι πολιτικες τους, τα απαιτητικα συμβολαια κτλ.
Καταρχην, μην ξεχνας οτι τα ατομα που απαρτιζουν τις μπαντες αυτες, οταν βγαζανε τα αριστουργηματα τους, οι περισσοτεροι απο αυτους ηταν εφηβοι και πιτσιρικαδες ενηλικες. Σημερα ειναι ολοι τους στα 50 φευγα και 60 φευγα, εχουν αλλο τροπο σκεψης στα παντα, εχουν αλλαξει τα γουστα τους (εμπλουτιστει να το πω, οχι οτι δεν γουσταρουν αυτα που ακουγαν και παλιοτερα), εχουν αλλαξει οι ικανοτητες τους (ακομα και προς το χειροτερο πολλες φορες), εχουν αλλαξει οι καιροι (επικαιροτητα, θεματα εμπνευσης), εχει αλλαξει η προσωπικοτητα τους, μεχρι και οι ορμονες τους εχουν αλλαξει.
Θελω να πω, νομιζω οτι ειναι φυσικο επακολουθο σε μια μουσικη που ειναι απο γεννησιμιου της επιθετικη και πρωτοποριακη, να μην μπορουν να αποδωσουν τα μεγιστα ανθρωποι καποιας ηλικιας, τουλαχιστον οχι στο δημιουργικο κομματι, οπως ειναι και φυσικο οι νεοτεροι να μπορουν να το κανουν μεν, αλλα σε νεα (με την σειρα τους) ρευματα δε (απο ηχο μεχρι στυλ).
Τεσπα, το θεμα του γιατι δεν βγαινουν πλεον κομματια οπως παλιοτερα και το κατα ποσο τα σημερινα ειναι αξιοι συνεχιστες του ειδους ή οχι, ειναι μαλλον μια ατερμονη κουβεντα που παντα θα βασιζεται σε υποκειμενικα κριτηρια και με αρκετες αληθειες απο καθε πλευρα.
Και βεβαια, μην ξεχναμε, ανθρωποι σαν εμας (συνομιλικους μου) που εχουμε ζησει και μεγαλωσει ταυτοχρονα με την γεννηση, την εφηβεια και την ενηλικωση αυτης της μουσικης, φυσικο ειναι να αναπολουμε τα "παλια" χρονια, ακριβως ετσι οπως αναπολουμε γενικοτερα το παρελθον και τα "μεγαλεια" του, αγνοωντας (η μαλλον μη-σκεφτομενοι) ομως το γεγονος οτι αλλες προσωπικοτητες ημασταν τοτε και σε αλλες προσωπικοτητες εχουμε εξελιχθει (ή ανελιχθει) πλεον. Αυτη η εξελιξη, εστω και υποσυνειδητα μας επηρεαζει ολους μας πιστευω και μας οδηγει στο "ασφαλες" παρελθον μας, το οποιο φυσικα αναπολουμε μαζι με ολες τις τοτε εμπειριες του, χρωματα, μυρωδιες, μουσικες και συναισθηματα...
