Δε με νοιάζει
που μπροστά σου πια κλαίω
Δε πειράζει
που το πάτωμα καίω
Όλα εντάξει
και ας πιστεύω πως φταίω...
Όταν νιώθεις πια μόνος
και μονάχος δεν είσαι
είναι έρημος ο δρόμος
κι ας μην ασχολείσαι
Τόσοι άνθρωποι γύρω
Λέω πια δε με νοιάζει
Κι αν με δούνε να κλαίω
θα γυρίσω απ'την άλλη
Δε με νοιάζει
που μπροστά σου πια κλαίω
Δε πειράζει
που το πάτωμα καίω
Όλα εντάξει
κι ας πιστεύω πως φταίω
Τώρα μόνη βαδίζω
σε αυτό το βαγόνι
κλαιω...γελάω...ελπίζω...
και αυτό σε θυμώνει...
