Μπαρούτι μύρισε το κάπνισμα της κάνης,
στη γη σφαδάζει ο…. πριν λίγο ντελικάτος…..
κάψε το μπόλι, ρουφιανάκο μη με κάνεις,
στη ρεματιά ν’ ανθίζω, και ας είμαι βάτος.
Φόρτσα δυνάστη μου Νοτιά…θα σ’ ανταμείψω,
και τα μισά θα σου χαρίσω λάφυρά μου,
άλλοθι θα ‘μαι , φονικά θα σου καλύψω,
αν μου την φέρνεις τις νυχτιές στα όνειρά μου.
Λίγο απ’ τις ήττες, μα απ’ της νίκης τα φεγγάρια
λάμψη να στέλνεις στον τεκέ του έρωτά μας,
με τα φιλιά, τα σ’αγαπώ, λίγα κι ανάρια…..
στην κάμαρα μας….σαν τελειώσουν τα…ποτά μας!!!!!
Να γίνω Ελ Γκρέκο ανιχνεύοντας το κραχ! σου
και να σε ψάχνω σ’ ένα όνειρο λυτό σου
να ζωγραφίσω μια κραυγή με το άγιο Αχ! σου
κι ένα πορτρέτο, με γυμνό το βογγητό σου…
Μπαρούτι μύρισε, μα λες: «αυτή είναι πλάνη,
βεγγαλικά είναι για του έρωτα την μπάντα»…
είτε Ελ Γκρέκο γίνω, είτε Μοντιλιάνι
θα ‘χω τη γύμνια σου μοντέλο μου για πάντα!!!!!!
30. 11.2010
