@ Alex_Under
Όταν μιλάς υποτιμητικά για κιθαρίστες που δεν αξίζουν να βρίσκονται στους "top", τουλάχιστον ας έχεις κάποιες γνώσεις για αυτούς ώστε να μη βγαίνεις εκτεθειμένος.. Αναφέρομαι στον Tom Morello. Εκτός από το whammy, ο Morello έκανε πολύ συχνή χρήση του killswitch και σε συνδυασμό με delay έγραψε φανταστικά σόλο και πέτυχε απίστευτους ήχους.. Και πειραματίστηκε ακόμα περισσότερο με την κιθάρα και με άλλες τεχνικές.. Ακούγοντας ένα σόλο του, λες "αυτό είναι Morello". Κάνει μπαμ όμως! Και όχι σε τύπους "μουσικά ψαγμένους", που θα τον μυριστούν από τη χροιά της κιθάρας (στους περισσότερους "έξω" δε γίνεται αντιληπτή η διαφορά), τις κλίμακες που παίζει και τη φρασεολογία του για παράδειγμα.. Τη γιαγιά μου να βάλω να ακούσει Rage Against The Machine / Audioslave μια μέρα, αν την επόμενη της βάλω να ακούσει σόλο του, θα πει "αυτό είναι Morello".
Με λίγα λόγια, αξίζει να αναγνωρίζεται ως ένα από τους κορυφαίους όλων των εποχών, για 2 λόγους:
- Έχει προσθέσει το killswitch στον optional εξοπλισμό κάθε κιθαρίστα.
- Έχει πετύχει αναγνωρισιμότητα από τον ήχο του σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό και μάλιστα ακόμα και σε κόσμο άσχετο με την κιθάρα.
Αναγνωρισιμότητα έχουν πολλοί. Ποιος δεν ακούει ένα σόλο του dimebag και δεν λέει ότι είναι dimebag. Ποιός ακούει σόλο του Slash και δεν καταλαβαίνει ότι είναι Slash. Ποιος δεν ακούει κάτι από BB King και δεν λέει ότι είναι BB King (είναι εύκολο άλωστε. Μια νότα ποιάνει και την παιδεύει, την vibrat-άρει, την bend-άρει, την χτυπάει απλά, αλλά αυτό είναι. riff μιας νότας... τεσπα). Αλλά εγώ νόμιζα ότι μιλούσαμε, τουλάχιστον για τον Morello, για ---"καινοτομία"---.
Λες killswitch. Σιγά τα ωά. Το "εφέ" του killswitch το είχαν πολλοί πριν από αυτόν ανακαλύψει. Ακου απλά τα σόλο του Hammet στο Justice και θα δεις. Εκεί βέβαια δεν το κάνει με ξεχωριστό διακοπτάκι αλλά ανεβοκατεβάζοντας το pickup selector, αφού πρώτα είχε κατεβάσει στο volume του ενός μαγνήτη στο τέρμα.Το ίδιο αποτέλεσμα. Κάτι παρόμοιο κάνει και ο hendrix στην εισαγωγή του Voodoo Chile, μόνο που επειδή δεν έχει η Strat του ξεχωριστό volume για τον κάθε μαγνήτη, δεν ακούγεται εντελώς σαν kill.
Και επειδή έκανε (ο Morello) overuse (και abuse) αυτού του τόοοοοοοοσο "καινοτόμου" πράγματος, δεν πάει να πει ότι είναι επαναστάτης. "Been there, done that" και από άλλους πολύ πιο πριν από αυτόν.
Όπως λες είσαι Hendrix/SRV fan.. Για πες μου για τον SRV (που εκτιμώ αφάνταστα) έχει -αντικειμενικά μιλώντας- από τον Morello... Τεχνική? Καινοτομία? Αναγνωρισιμότητα? Τι απ όλα?
Εδώ φίλε μου φάνηκε ότι μάλλον δεν το "κατέχεις" και πολύ το θέμα. Έκανες μεγάλο φάουλ.
Ρώτα στην "πιάτσα" το εξής: "Ποιανού κιθαρίστα ο ήχος είναι ο από τους πιο αναγνωρίσιμους και από τους ποιο επιθυμητούς. Ποιανού κιθαρίστα ο ήχος θεωρείται το "Holy Grail of Tone", ποιοί πασχίζουν να κάνουν τον εξοπλισμό τους ίδιο, ελπίζωντας ότι έτσι θα έχουν ίδιο ήχο με αυτόν;"
Αν το ρωτήσεις, η πιο συχνή απάντηση που θα πάρεις (από άτομα τουλάχιστον που έχουν περάσει τα 20 και τους έχει φύγει η νεανική ακμή) είναι ένα όνομα
STEVIE RAY VAUGHAN.
Μπορεί να έπαιζε τα "χιλιοπεγμένα" blues, αλλά τους έδωσε εντελώς καινούργιο αέρα. Μπορεί να παίζει Alfred King, ή Freddie King αλλά όταν το ακούς από αυτόν το καταλαβαίνεις. Και αν δεν γούσταρες το ίδιο κομμάτι από τους προηγούμενος, το γουστάρεις από αυτόν.
Απλά παίζει διαφορετικό είδος και ίσως αυτός είναι ο λόγος που σνομπάρεις όλους τους υπόλοιπους...
Πως γίνετε να μιλάτε και να κρίνετε κάποιον που δεν τον ξέρετε. Αν θες να ξέρεις οι μουσικές μου αναζητήσεις περιλλαμβάνουν από κλασσική μουσική μέχρι hardcore. Και RATM γουστάρω, και Pantera, και Nirvana και Robert Johnson, και Beatles και Prodigy και Holst και Albioni.
Μόνο τον Χατζηγιάννη δεν πάω
Οπότε μην μιλάς για σνομπισμό ειδών μουσικής σε μένα.
Λοιπόν, δεν ξαναπαντάω σε αυτό το topic, νομίζω ότι έγινα σαφής. Αν κάποιοι δεν ενδιαφέρονται στο να σχολιάσουν την λίστα του Rolling Stone αλλά την δικιά μου άποψη για την λίστα, αυτό με τιμά γιατί μου δίνει αξία. Απλά να είστε λιγότερο πικρόχολοι ρε παιδιά, εκτίθεστε.
Φιλάκια.
