1. Για να βρείς τον τόνο του κομματιού που σου ταιριάζει χωρίς καποτάστο, πρέπει να κάνεις το λεγόμενο τρανσπόρτο. Ας πούμε δηλαδή ότι έχεις μια ακολουθία ακκόρντων λα, φα, ντο, σολ. Αν σου είναι ψηλά και θες ας πούμε να το κατεβάσεις 3 ημιτόνια θα πρέπει να παίξεις κάθε συγχορδία τρία ημιτόνια "πίσω". Δηλαδή φα#, ρε, λα, μι. Τώρα για το πόσο πάνω ή κάτω πρέπει να "κουνήσεις" τα ακκόρντα, αυτό θα το καταλάβεις μόνο πειραματιζόμενος με διάφορες συγχορδίες.
2. Δε σημαίνει ότι άν ένα τραγούδι μας ταιριάζει φωνητικά να το λέμε από μι πχ, θα μας ταιριάζουν και τα υπόλοιπα από μι. Είναι θέμα τι κλίμακα χρησιμοποιεί ο συνθέτης και άλλα...Απλά εγω όταν βγάζω κομμάτια όπου τραγουδάνε τενόροι, έχω παρατηρήσει ότι ο τόνος που με βολεύει είναι 5 ημιτόνια κάτω. Όποτε λοιπόν θέλω να κάνω transpose ένα κομμάτι που τραγουδάει τενόρος, ξεκινάω με 5 ημιτόνια κάτω να πειραματίζομαι, βέβαια μπορεί να μην ταιριάζει και να είναι 3 ή 6 ημιτόνια και κάνω τις αντίστοιχες αλλαγές. Οπότε δεν θα βλέπεις σαν απόλυτη τιμή τον τόνο που σου ταιριάζει (πχ τη μι τονική) αλλά το πόσο κάτω η πάνω είναι από μια στάνταρ έκταση κάποιων καλλιτεχνών.
Ελπίζω να βοήθησα
