Να αναφερθώ στο κομμάτι αρχικά. Μου φαίνεται τυπικό RHCP κομμάτι από αυτά που αποτέλεσαν το stadium arcadium που μπορεί να μην ήταν δισκάρα αλλά προσωπικά μου άρεσε και πιστεύω ότι αν κρατάγανε τα καλά κομμάτια από τους 2 δίσκους θα είχαν έναν πολύ δυνατό. Το κομμάτι όμως δεν έχει κάνει κάποιο βήμα παραπέρα από εκεί. Επίσης, όσον αφορά τον νέο κιθαρίστα, δεν νομίζω ότι πρέπει να τον κρίνουμε από αυτό το τραγούδι διότι δεν νομίζω οτι δίχνει ούτε στο ελάχιστο το τι μπορεί να κάνει και τι μπορεί να προσφέρει, περνάει αρκετά αδιάφορος για μένα και το κομμάτι σώζει το γιγαντιαίο rythm section και η γνωστή φωνή που έχουμε συνηθίσει. Συνολικά είναι ένα μέτριο προς καλό κομμάτι που θα σου κάτσει το ρεφρέν για όσο καιρό θα παίζεται και στα ραδιόφωνα.
Πάντως ότι και να λέμε το να μπαίνεις για παπούτσια του Frusciante δεν είναι και λίγο και θέλει να είσαι κιθαρίστας με @@. Είναι δύσκολο να πούμε από ένα κομμάτι και νομίζω θα είναι δύσκολο να πούμε και από τον δίσκο διότι δεν βλέπω και την μπάντα να έχει διάθεση να αλλάξει πολλά πράγματα, ίσως να είναι λίγο φοβισμένη ακόμα. Τουλάχιστον αυτή η αίσθηση μου βγαίνει εμένα. Θα δούμε τώρα, μακάρι να είναι δισκάρα.