ΣΙΓΑ ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΠΩ...
Δεν θέλω να ακούω,
δεν θέλω να μιλάω,
μ'αρέσει η άγνοιά μου,
σου λέω τη προτιμάω.
Γιατί κανείς δεν έχει,
κάτι ευχάριστο να πει,
να δωσει μια ελπίδα,
σ' αυτή τη μίζερη ζωή.
Άσε με ρε συ σου λέω,
δώσε μου μια ευκαιρία,
μη με πρήζεις κάθε μέρα,
δε σου δίνω σημασία.
Για ειδήσεις και για Κρίσεις,
να μιλήσεις μη τολμήσεις,
δε πιστεύω πια κανένα,
ούτ' εσένα , ούτ' εμένα .
Τα κάναν όλοι ρόιδο,
δε κάνω το κορόιδο,
μαζί μ'αυτούς και γω,
που τώρα τραγουδώ.
Μα ειν' άλλο οι αποφάσεις
και άλλο οι προφάσεις,
πετάω στη στιγμή,
τη κάθε ενοχή.
Στα μούτρα τους τη στρέφω
και τους την επιστρέφω,
σιγά να μη σας πω,
για όλα φταίω εγώ.
Αυτό άλλωστε θέλετε,
μικρές μου μαριονέττες,
να γίνουν όλοι οι λαοί,
πουτάνες και επαίτες,
Ούτε να τ'ονειρεύεστε,
ούτε να το σκεφτείτε,
όταν με τ'άθλια αφεντικά σας
αύριο θα συσκεφθείτε.
Για να προσφέρετε ξανά,
μία από τα ίδια,
στημμένη η ενημέρωση,
και μου πρηξε τ'αρχ**ια.
Δεν θέλω να ακούω
δεν θέλω να μιλάω,
μ'αρέσει η "άγνοιά" μου,
σας λέω τη προτιμάω...
