ΔΥΟ ΛΙΜΑΝΙΑ ΙΔΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ
κι οι δυό μας το λιμάνι πρώτα αντικρίσαμε
στην αγκαλιά της θάλασσας αύρα ζωής μυρίσαμε
στον τοίχο το φθαρμένο κάδρο με τις μνήμες μας
σε καπνισμένες βάρκες πονούσανε οι ρίζες μας
κι οι δυο μας στο λιμάνι όνειρα φορτώναμε
στης καταχνιάς τα χρόνια σαν τον ανθό ψηλώναμε
Σαλονίκη , Πειραιά οι μάγκες με ζωνάρι
στους καφενέδες με αμανέ τραβούσαν κατοστάρι
R. εγώ παιδί του Πειραιά με στόλο και με Τρούμπα
κι εσύ λαδάδικα στενά , Γεντικουλέ και Τούμπα
γερνάει στα δυό λιμάνια η Αγιά Σοφιά κι η Σμύρνη
τραγούδι γίναν τα παιδιά στων καραβιών την πρύμνη
δυό λιμάνια, ίδια πατρίδα
δυό καημοί , ίδια ελπίδα
με κύμα του Θερμαικού μου 'στελνες Βαρδάρη
τη Σαλονίκη ομορφονιά στη Ζέα να κορτάρει
γέφυρα γινόντουσαν τις νύχτες τα ουράνια
σαν επιτάφιοι σκόρπαγαν φως τα δυό λιμάνια
