ΕΚΟΨΕΣ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ
Έκοψες τα μαλλιά σου.
Τα πήρα, τα φύλαξα μακρυά,
απ' των ανθρώπων τις αδιάκριτες ματιές.
Και σου είπα σ'ευχαριστώ.
Γιατί μου'δωσες ένα λόγο για να ζω,
μ'έμαθες πως είναι ν'αγαπάς.
Πως το λέει ο Κραουνάκης...
"Καταδικασμένος να ζω έναν έρωτα επίγειο".
Όχι δεν είμαι αυτός ο άνθρωπος πια.
Είμαι εκείνος που σ'αγαπάει εδώ,
μα και στον ουρανό,
χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς συμβάσεις.
Και το καλύτερο στο φυλάω για το τέλος,
δεν δίνω δεκάρα αν εσύ με αγαπάς το ίδιο,
είμαι τόσο γεμάτος απ' αυτό που νοιώθω,
που φτάνει για μένα, για σένα,
για το κόσμο όλο.
Έκοψες τα μαλλιά σου,
τα πήρα , τα φίλησα
κι όλα καλά...
