Μοναξιά
Δεν έχουν τριαντάφυλλα οι νύχτες
δεν έχει η καρδιά μου προσευχές
λόγια τα χείλη μου δε βρίσκουν
μόνο του πόνου τις σιωπές
Μοναξιά μου νύχτα του χειμώνα
παγωνιά κι η κρύα μου ψυχή
περιμένει σαν την ανεμώνα
ένα σου χάδι για ν’ αναστηθεί
Δεν έχει θάλασσα ο νους να ταξιδέψει
η φαντασία μου κλεισμένη σε κελί
κορμί το χέρι ν’ αναδεύσει
στου έρωτα τη θεία διαδρομή
Μοναξιά μου νύχτα του χειμώνα
της καρδιάς μου κρύα φυλακή
πόσο η ψυχή ν’ αντέξει ακόμα
στης απονιάς το κρύο σου κελί
Ιππέας 31 – 01 – 2012
