Ξένα πως μοιαζουν τα γράμματα
που άφησα. Μιας εποχής άλλης
στιγμιότυπα , ζωή που είπα με μέτρο
και τώρα σαν μόνος κοιτώ και δεν ξέρω.
Αν ήμουν εγώ ή μάλλον
εγώ εαν ήμουν παλιά λάποιος άλλος.
Τα χρόνια περνούν, αλλάζουν τα πράγματα
και μένει το τέλος μιας ιστορίας μεγάλης.
Σαν φίλος, σαν άκρη. Σαν κέντρο
ενός φαύλου κύκλου κι ακόμα δεν ξέρω
απο μένανε άλλον
που νά ναι σαν στίχος μου
ή ψεύτης.
Μεγάλος.
Σαν φίλος. Ή άλλος.
*28-08-2012 / σε περιμένει ένα σπίτι από σκόνη και χώμα. Θα θυμηθούμε μαζί και στίχο με στίχο θα γίνουμε άλλοι. Εγώ ποιητής, κι εσύ? Αυταπάτη.
