Φυγάδες από τούνελ σκοτεινά,
ασύλληπτοι δραπέτες,
του έρωτα αδέσμευτα πουλιά,
περήφανοι επαίτες.
Της καταχνιάς κηλίδες φωτεινές,
τρελοί, επαναστάτες,
καθημερνοί του Άδη αρνητές,
του σύμπαντος διαβάτες.
Της νιότης εκφραστές παντοτινοί,
του νόμου παραβάτες,
του τρένου της ζωής οι οδηγοί
και οι λαθρεπιβάτες.
Για σας ανθίζουν οι πορτοκαλιές,
για σας ο ήλιος βγαίνει,
'σείς τα βουνά κι οι ακρογιαλιές.
Σείς!Οι Ερωτευμένοι!
