ηλεκτρικη η κλασσικη

[giannis1972]

Καλησπερα σε ολους.ειμαι νεο μελος κ με λενε Γιαννη.ειμαι 40 χρονων κ θελω να μαθω κιθαρα,αλλα δε ξερω τι να προτιμησω.ηλεκτρικη η κλασσικη;;εχουν διαφορα σαν οργανα;;εΕιμαι τελειως ασχετος.

[noe13]

Εισαι ασχετος(το οποιο δεν ειναι κακο,ολοι ασχετοι ημασταν πριν ξεκινησουμε),αλλα εισαι στα 40 και δεν εχεις ακουσει καθολου μουσικη?Δηλ δεν ξερεις ποια τραγουδια παιζονται με κλασσικη κ ποια με ηλεκτρικη?Απο αυτο θα εξαρτηθει και τι οργανο θα ξεκινησεις!

[giannis1972]

ακουω μια ζωη μουσικη.τροπος ζωης.αλλα ρωταω με τι ειναι πιο ευκολο να ξεκινησω.ηλεκτρικη η κλασσικη;οι περισσοτεροι μου λενε με κλασσικη.σταθερη αξια.ετσι πιστευω κ εγω

[modfori]

ξεκίνα μ'αυτή που σ'αρέσει περισσότερο σαν  ήχος.

[hot_sauce (φλουτσ)]

ξεκίνα μ'αυτή που σ'αρέσει περισσότερο σαν  ήχος.

+1
δεν έχει νόημα να ξεκινήσεις με κάτι άλλο απ'αυτό που ουσιαστικά θες....

[giannis1972]

αν μαθω κλασσικη, θα ειναι πιο ευκολο μετα με ηλεκτρικη;Γιατι μου αρεσει κ το μεταλ κ θελω να παιζω κ κανα κομματι απ'αυτο.ποσο κοστιζει το ωδειο για να μαθω περιπου;;θα πρεπει να προσεξω κατι  η να ζητησω κατι απο το ωδειο;

[modfori]

η μόνη μετάβαση που θεωρώ πως είναι σχετικά εύκολη είναι απο ακουστική σε ηλεκτρική

[giannis1972]

για νσ καταλαβω.ποσα ειδη κιθαρας υπαρχουν;η ακουστικη κ η ηλεκτρικη;;η υπαρχουν κ αλλα;;

[modfori]

τα βασικότερα είδη είναι κλασική , ακουστική και ηλεκτρική.

[zeoy]

για νσ καταλαβω.ποσα ειδη κιθαρας υπαρχουν;η ακουστικη κ η ηλεκτρικη;;η υπαρχουν κ αλλα;;

κλασσική κιθάρα = nylon χορδές. Ακούγεται αρκετά δυνατά χωρίς ηλεκτρική ενίσχυση.
ακουστική κιθάρα = μεταλικές χορδές. Ακούγεται αρκετά δυνατά (συνήθως πιο δυνατά από την κλασσική) χωρίς ηλεκτρική ενίσχυση.
ηλεκτρική κιθάρα = μεταλικές χορδές (συνήθως λίγο πιο λεπτές από αυτές της ακουστικής). Χρειάζεται ηλεκτρική ενίσχυση. Ο ακουστικός ήχος είναι ψιλοχάλια συνήθως και αδύναμος

Καθεμιά είναι φτιαγμένη για άλλο είδος μουσικής, άλλο ρόλο, άλλο ρεπερτόριο. Όχι ότι δεν μπορείς να παίξεις ένα κομάτι κλασικής στην ηλεκτρική ή την ακουστική (και αντίστροφα) αλλά όπως και να το κάνουμε είναι διαφορετικά όργανα.

Αν σ'αρέσει να παίζεις ροκ και τα σχετικά ξεκίνα με ηλεκτρική αλλά μάθε και θεωρία. Όλα τα όργανα έχουν τις δυσκολίες τους όταν ξεκινάς. Η ηλεκτρική ίσως είναι λίγο πιο φιλική στο ξεκίνημα από την κλασσική (και η ακουστική ίσως είναι η πιο δύσκολη).

[hot_sauce (φλουτσ)]

Γιάννη δεν υπάρχει θέμα "μετάβασης".....
γιατί να παλεύεις να μάθεις ένα ΆΛΛΟ όργανο αφού στο τέλος θα καταλήξεις στην ηλεκτρική?
η κλασσική θα ήταν μονόδρομος αν ήθελες να πας για πτυχία κιθάρας κτλ....
για οτιδήποτε άλλο επιλέγεις αυτό που γουστάρεις!

[modfori]

εγώ ξεκίνησα με κλασική κιθάρα. δεν το επέλεξα , απλώς έτυχε τον καιρό που ήθελα να ξεκινήσω να βρεθεί ένας φίλος ο οποίος είχε μια κλασική την οποία δε χρειαζότανε κ μου τη χάρισε..
ύστερα απο δυο χρόνια , κ αφού είχα αποκτήσει μια σχετική ικανότητα έτυχε να πουλάει ένας άλλος φίλος μια ηλεκτρική. την αγόρασα αλλά η μετάβαση απο το ένα όργανο στο άλλο με δυσκόλεψε πολύ.
στην κλασική οι χορδές έχουνε μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ τους κ παίζεις με τα δάχτυλα (δεξί χέρι)
αποτέλεσμα ήταν στην ηλεκτρική να μη μπορώ να παίξω αρπίσματα με πένα (έχοντας μάθει να παίζω με τα δάχτυλα) όπως επίσης κ να μη μπορώ να παίξω μία νότα καθαρά διότι τα δάχτυλα του αριστερού χεριού ακουμπάγανε σε παραπάνω απο μία χορδές.

[Vaiking]

Αν και στους μαθητές μικρής ηλικίας που έρχονται σε εμένα για μάθημα τους προτείνω ΠΑΝΤΑ να ξεκινήσουν με κλασική κιθάρα (που σε αυτές τις ηλικίες ΕΧΕΙ νόημα), εν τούτοις σε εσένα που είσαι μιας κάποιας ηλικίας, σου προτείνω να ξεκινήσεις με ό'τι σου αρέσει, αρκεί να έχεις χρόνο και όρεξη για δουλειά και να είσαι έτοιμος να πειθαρχήσεις σε αυτά που θα σου πει ο δάσκαλός σου (και ας είναι και ίσως μικρότερης ηλικίας απο εσένα). Καλή αρχή σου εύχομαι

[zeoy]

Αν και στους μαθητές μικρής ηλικίας που έρχονται σε εμένα για μάθημα τους προτείνω ΠΑΝΤΑ να ξεκινήσουν με κλασική κιθάρα (που σε αυτές τις ηλικίες ΕΧΕΙ νόημα), εν τούτοις σε εσένα που είσαι μιας κάποιας ηλικίας, σου προτείνω να ξεκινήσεις με ό'τι σου αρέσει, αρκεί να έχεις χρόνο και όρεξη για δουλειά και να είσαι έτοιμος να πειθαρχήσεις σε αυτά που θα σου πει ο δάσκαλός σου (και ας είναι και ίσως μικρότερης ηλικίας απο εσένα). Καλή αρχή σου εύχομαι

Από περιέργεια και μόνο, μας εξηγείς λίγο το σκεπτικό σου (περί μικρής ηλικίας και κλασσικής);
Σημειωτέον ότι κι εγώ άρχισα από κλασσική (κι έκανα για πολλά χρόνια, μαζί με θεωρία και αρμονία) αλλά παρότι συνεχίζω και την αγαπάω, δε θα πρότεινα σε ένα παιδάκι να ξεκινήσει από κλασσική αν θέλει να μάθει ηλεκτρική.

[Vaiking]

Αν και στους μαθητές μικρής ηλικίας που έρχονται σε εμένα για μάθημα τους προτείνω ΠΑΝΤΑ να ξεκινήσουν με κλασική κιθάρα (που σε αυτές τις ηλικίες ΕΧΕΙ νόημα), εν τούτοις σε εσένα που είσαι μιας κάποιας ηλικίας, σου προτείνω να ξεκινήσεις με ό'τι σου αρέσει, αρκεί να έχεις χρόνο και όρεξη για δουλειά και να είσαι έτοιμος να πειθαρχήσεις σε αυτά που θα σου πει ο δάσκαλός σου (και ας είναι και ίσως μικρότερης ηλικίας απο εσένα). Καλή αρχή σου εύχομαι

Από περιέργεια και μόνο, μας εξηγείς λίγο το σκεπτικό σου (περί μικρής ηλικίας και κλασσικής);
Σημειωτέον ότι κι εγώ άρχισα από κλασσική (κι έκανα για πολλά χρόνια, μαζί με θεωρία και αρμονία) αλλά παρότι συνεχίζω και την αγαπάω, δε θα πρότεινα σε ένα παιδάκι να ξεκινήσει από κλασσική αν θέλει να μάθει ηλεκτρική.

Κυρίως για να βάλουμε το παιδί να φτιάξει μία σωστή στάση, να τοποθετήσει τα χέρια του στην κιθάρα με σωστό τρόπο (και ας τον "χαλάσει" αργότερα στην ηλεκτρική κιθάρα), να μάθει να βγάζει μόνο του δυνατό και καθαρό ήχο (χωρίς να περιμένει τα μηχανήματα να του το φτιάξουν μιας και στην κλασική κιθάρα ή κάνεις αυτό που πρέπει και παίρνεις αποτέλεσμα ή δεν παίρνεις τίποτα) αλλά και να εμπλουτιστούν τα ακούσματά του μέσα απο ένα ρεπερτόριο που περιλαμβάνει όλα όσα θα συναντήσει στην ηλ. κιθάρα αλλά και πολύ περισσότερα που θα εντάξει αργότερα στο ηλεκτρικό του παίξιμο. Και για άλλους λόγους που αν το ψάξεις λίγο πιθανότατα να τους έχεις εντοπίσει (πχ εξοικείωση με την πολυφωνία, με πιο σύνθετα μέτρα κλπ.) Αυτά πάνω κάτω..

Υ.Γ. Μη ξεχνάμε βεβαίως πως στην πλειοψηφία των περιπτώσεων μικρών παιδιών (υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις) που έρχονται για να μάθουν ηλ. κιθάρα, δεν το κάνουν συνειδητά. Απλά θέλουν να πιάσουν στα χέρια τους αυτό το όργανο με το περίεργο σχήμα με τα πολλά χρώματα και τα διάφορα κουμπάκια και να παίξουν το Smoke On The Water σε μία χορδή! Είναι εύκολο απλά να τους κάνουμε το χατήρι αλλά συνήθως το πράγμα δεν οδηγεί πουθενά και στην ουσία έχουμε "εξαπατήσει" τα παιδιά. Δεν είναι όμως αυτή η δουλειά μας

[hot_sauce (φλουτσ)]

Μα, Vaiking, και στα μαθήματα ηλεκτρικής δεν μπορείς να μάθεις σωστή στάση χεριών (που απαιτεί Η ΗΛΕΚΤΡΙΚΉ έτσι?) μιας και αυτή είναι το όργανο-προορισμός?
επίσης, στα μαθήματα αυτά θα μάθει τις απαραίτητες τεχνικές για το συγκεκριμένο όργανο...γιατί να μάθει ΌΛΕΣ τις τεχνικές της κιθάρας γενικώς αν είναι να επικεντρωθεί σε ορισμένες στο τέλος?
και τέλος, μιας και τα ακούσματα μπορεί να είναι Cream, Hendrix, Metallica και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο...γιατί να λιώσει το παιδί στους Segovia, De Lucia κτλ μιας και δεν είναι το ενδιαφέρον του?

ουσιαστικά...γιατί να μπλέξει με "άχρηστες", για το σκοπό του πάντα (δεν επιτίθεμαι ούτε προσπαθώ να μειώσω κάτι ή κάποιον), γνώσεις και σπουδές?

[Vaiking]

Μα, Vaiking, και στα μαθήματα ηλεκτρικής δεν μπορείς να μάθεις σωστή στάση χεριών (που απαιτεί Η ΗΛΕΚΤΡΙΚΉ έτσι?) μιας και αυτή είναι το όργανο-προορισμός?
επίσης, στα μαθήματα αυτά θα μάθει τις απαραίτητες τεχνικές για το συγκεκριμένο όργανο...γιατί να μάθει ΌΛΕΣ τις τεχνικές της κιθάρας γενικώς αν είναι να επικεντρωθεί σε ορισμένες στο τέλος?
και τέλος, μιας και τα ακούσματα μπορεί να είναι Cream, Hendrix, Metallica και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο...γιατί να λιώσει το παιδί στους Segovia, De Lucia κτλ μιας και δεν είναι το ενδιαφέρον του?

ουσιαστικά...γιατί να μπλέξει με "άχρηστες", για το σκοπό του πάντα (δεν επιτίθεμαι ούτε προσπαθώ να μειώσω κάτι ή κάποιον), γνώσεις και σπουδές?

Θα σου μιλήσω καθαρά μέσα απο τη δική μου πείρα και ως ηλεκτρικός κιθαρίστας που δεν έκανα ΠΟΤΕ μου μάθημα ηλεκτρικής κιθάρας (δε μου χρειάστηκε..) παρα μόνο κλασικής αλλά και ως καθηγητής κλασικής/ηλεκτρικής κιθάρας...

1ον) Δεν υπάρχουν "άχρηστα" πράγματα στην κλασική κιθάρα, ειδικά στις τεχνικές του αριστερού χεριού. Μπαρέ μαθαίνεις, κλίμακες μαθαίνεις, legato μαθαίνεις, συγχορδίες μαθαίνεις, αρπίσματα μαθαίνεις... πράγματα που τα κάνεις ΚΑΙ στην ηλεκτρική κιθάρα αλλά με πολύ πιο σωστό και τεχνικά άρτιο τρόπο ώστε μετά, το πέρασμα αυτών των τεχνικών στην ηλεκτρική κιθάρα είναι απλώς "παιχνιδάκι"! Εγώ αυτό έκανα και το έκανα καλά όμως, γιατί γούσταρα την ηλεκτρική κιθάρα. Αν δεν τη γούσταρα θα ήμουν απλώς άλλος ένας κλασικός κιθαρίστας που παίζει με πένα... κοινώς "ξενέρωτα" πράγματα! Τώρα τεχνικές όπως το bending, το tapping και τα sweep arpeggios, έ! Δεν είναι και τόοοσο μεγάλο πρόβλημα για κάποιον που έχει παίξει σοβαρή κλασική κιθάρα Ας έρθει π.χ. κάποιος να μιλήσει για sweep arpeggios σε κάποιον που έχει παίξει τη 2η σπουδή του Villa Lobos... απλά δε θα πει τίποτα!!!

2ον) Δε μπορείς να πείσεις ένα μικρό παιδί πως η τεχνική του σε κάτι είναι λάθος, εφ'όσον ο ήχος που βγαίνει (από τον ενισχυτή και τα πεταλάκια του) ακούγεται καλά στο αυτί του. Διότι στην ηλεκτρική κιθάρα, τα πάντα (τουλάχιστο στην αρχή) ακούγονται σωστά, όσο κακή και να είναι η τεχνική. Θα πρέπει να περάσει πολύς καιρός, το παιδί να "σκαλώσει" στις μεγαλύτερες απαιτήσεις και μετά να συνειδητοποιήσει πως η τεχνική του είναι λάθος, άρα "σωστά τα έλεγε ο δάσκαλος" και να επιστρέψει πίσω στα βασικά για να διορθώσει τα προβλήματά του. Και ΑΥΤΟ και αν είναι "χάσιμο χρόνου"!! Στην κλασική κιθάρα πάλι... τα πάντα ακούγονται! Το τεχνικό πρόβλημα βγαίνει αμέσως και το παιδί που θέλει να παίξει καλά, το συνειδητοποιεί και το διορθώνει επίσης αμέσως! Η ηλεκτρική κιθάρα κοινώς έχει μια τάση να σε "εξαπατά"... η κλασική πάλι, όχι!!

3ον) Είναι πολύ καλό να "εμπλουτίζεις" τα αυτιά του παιδιού (προσοχή... ΠΑΝΤΑ σε παιδιά αναφέρομαι... όχι σε συνειδητοποιημένους 20άρηδες, 30άρηδες κλπ) και με ακούσματα μέσα απο την τεράστια ιστορία της κιθάρας (που στην ουσία ΕΝΑ όργανο είναι) και να του ανοίξεις τους μουσικούς του ορίζοντες, να το βοηθήσεις να βρει τη σχέση αυτών που ακούει σήμερα με αυτά που ακούγονταν χθες και να το κάνεις πιο ολοκληρωμένο μουσικό για το αύριο! Αλλιώς... οκ! Θα παίξει Hendrix σαν τον Hendrix, Maiden σαν τους Maiden και Van Halen σαν τον Van Halen... so what??? Αν βέβαια πέσει στα χέρια μου ο αυριανός Gus G, οκ! Πάσο!! Το παιδί θα κάνει θαύματα! Αλλά θα το οφείλει κυρίως στον εαυτό του και όχι σε αυτά που του έδωσα εγώ ως δάσκαλος. Αλλά η δική μου δουλειά είναι να βάλω στον κόσμο της μουσικής και της κιθάρας ΟΛΑ τα παιδιά! Όχι μόνο τα υπερταλέντα

Οι απόψεις βέβαια σε αυτό διίστανται! Αν ρωτήσεις πχ των Ιωάννη Αναστασάκη, θα σου πει ακριβώς τα αντίθετα! Δε σημαίνει πως εγώ έχω δίκιο και οι υπόλοιποι άδικο, απλά αυτή είναι η δική μου εκπαιδευτική θέση την οποία και στηρίζω ειλικρινά (καμμία σχέση δηλαδή με δασκάλους κλασικής κιθάρας που σε αναγκάζουν να ξεκινήσεις με κλασική επειδή στην ουσία δε ξέρουν να διδάξουν ηλεκτρική και δε θέλουν να ασχοληθούν με αυτή).

Μέχρι στιγμής στα μόλις 6 χρόνια που διδάσκω, αυτή μου η θέση, έχει επαληθευθεί 100%. Δε ξέρω τι μπορεί να γίνει στο μέλλον βέβαια αλλά μέχρι τώρα δε βρέθηκε κάτι να μου δείξει πως έχω κάνει κάπου λάθος...

Αυτά..

[hot_sauce (φλουτσ)]

ουάου...μακροσκελής απάντηση!!

1) σίγουρα η γκάμα της κλασσικής περιλαμβάνει αυτή της ηλεκτρικής...αλλά γιατί να τη μάθει μέσα απ'το πρίσμα της κλασσικής και να μην εκπαιδευθεί, το παιδί, κατευθείαν στο όργανο που θέλει?
δεν είναι λίγο χρονοβόρο και άσκοπο να μάθει όλες τις τεχνικές στην κλασσική....με τη λογική του κλασσικού παιξίματος...για να τα..ΠΡΟΣΑΡΜΌΣΕΙ μετά στην ηλεκτρική? κι ας του φανεί παιχνδιάκι.....

2)το μάθημα θα μπορούσε να γίνεται χωρίς τη χρήση εφέ, παραμόρφωσης ή οποιοδήποτε "εξαπατητικού" παράγοντα...
καθαρή κιθαρούλα...καρφί στον ενισχυτή...και πάμε μάθημα...ασκήσεις, θεωρία κτλ...έτσι ο μαθητής πάλι θα ακούει "κρύσταλλο" αυτό που παίζει χωρίς κάτι να κρύβει τις ατέλειες....

3)σ'αυτό συμφωνώ...θα ήταν σωστό...αλλά αν δε του αρέσει? αν ο στόχος είναι να παίξει Hendrix σαν τον Hendrix, Maiden σαν τους Maiden και Van Halen σαν τον Van Halen? και το καταφέρει? τότε πιστεύω θα ναι χαρούμενος ο μαθητής...και ΕΑΝ μετά νιώσει πως θέλει να μάθει περισσότερα...ας το ψάξει....

πιστεύω πως, βασικά, η διαφορά στη φιλοσοφία μας είναι πως εσύ είσαι της σχολής "δωσ'του τα όλα απ'την αρχή και ας χρησιμοποιήσει όσα του χρειαστούν" ενώ εγώ θεωρώ πως θα πρεπε να καταπιανόμαστε καθαρά με "ό,τι μας ενδιαφέρει και μόνο"...
οκ..ίσως με τη δεύτερη να μην καταφέρεις να δεις όλη τη μαγεία της μουσικής..ή κάποια πτυχή που δεν ήξερες πως υπάρχει καν! αλλά είναι θέμα τύχης το αν θα σου αρέσει τελικά ε?

πάντως, ξέρω πολύ περισσότερους που αρχίσαν από κλασσική ώστε κάποτε να μεταπηδήσουν σε ηλεκτρική και σιχτιρίζανε (ΠΡΟΦΑΝΏΣ βέβαια παίζαν πολύ καλύτερα απ'τους άλλους αλλά παρ'όλ'αυτά σιχτιρίζανε! ) παρά άλλους που αρχίσαν κατευθείαν αυτό που θέλανε και είναι ήρεμοι....

ας απαντήσουν κι άλλοι δάσκαλοι να πουν πως το βλέπουν ή μαθητές που ξεκινήσαν από ένα όργανο και μεταπηδήσαν σε άλλο.....

[vegos]

Όταν ήμουν πιτσιρικάς (10? κάπου εκεί) ήθελα να μάθω κιθάρα.
Με έστειλαν σε έναν φίλο (αρκετά καταξιωμένο, που είχε μια σχολή).
Έκατσε λοιπόν ο κακομοίρης να μου μάθει κλασσική κιθάρα.
Εμ, εγώ δεν ήθελα. Εγώ ήθελα να παίξω κάτι πιο στα (όσα είχα τέλος πάντων μέχρι τότε) ακούσματά μου. Γενικά ήθελα να παίξω μουσική. Να βαρέσω 2 ακόρντα.
Ο δάσκαλος με πλάκωσε στην κλασσική κιθάρα, μάθε νότες, μάθε το να, μάθε τ' άλλο.

Αποτέλεσμα; ΟΚ, έμαθα πολύ λίγα πράγματα από μουσική, ή έστω βασικές γνώσεις, και βαρέθηκα την κιθάρα πολύ γρήγορα. ΟΚ, έμαθα να παίζω και ένα δυο κομμάτια (τα οποία δεν θέλω ούτε καν να τα θυμάμαι).

Δυστυχώς, αυτό που ήθελα, δεν έγινε.

30 χρόνια μετά, αποφάσισα να μάθω κιθάρα, πήρα μια ηλεκτρική που πάντα έκανα κέφι, και ξεκίνησα. Μπορεί να μην μάθω ποτέ, αλλά τουλάχιστον κάνω αυτό που μου αρέσει και θέλω.

Οπότε, η συμβουλή μου:
Ας μάθετε στο παιδί ή στον οποιονδήποτε αυτό που θέλει, και παράλληλα περάστε του τις γνώσεις που πρέπει να έχει. Έτσι κι αλλιώς οι βάσεις είναι πάνω κάτω κοινές. Άλλωστε, εσείς είστε οι δάσκαλοι, βρείτε τον τρόπο 
Αλλά ΜΗΝ τους φλομώνετε στο Χ όργανο όταν θέλει να μάθει το Ψ.

ΥΓ Αντικειμενικά πάντως μιλώντας, μαθαίνοντας κλασσική και πηγαίνοντας σε ηλεκτρική, ίσως να γίνεις μουσικός. Ξεκινώντας όπως εγώ, από ηλεκτρική, στα 40, μάλλον θα γίνεις απλώς ένας κιθαρίστας στην καλύτερη. Αλλά who cares?

[Vaiking]

Χαχαχαχαχαχα!!!!! Η αλήθεια είναι πως φημίζομαι για το "ολιγόλογον" των απαντήσεών μου Μάλλον βγαίνει το "δασκαλίστικο" απο μέσα μου

Γενικά πάντως σου είπα πως οι απόψεις διίστανται. Αν ρωτήσεις έναν Αμερικάνο (δηλαδή απο τη χώρα της εξειδίκευσης) θα σου πει: "Όχι μόνο φίλε μου! Αν το παιδί θέλει να παίξει Van Halen, θα παίξει ΜΟΝΟ Van Halen και θα φτιάξουμε και πανεπιστημιακή έδρα Van Halenολογίας!!! Υπερβάλλω προφανώς αλλά φαντάζομαι καταλαβαίνεις τι εννοώ! Εκεί είναι άλλη η προσέγγιση των πραγμάτων.. Απο εκεί και πέρα..

1) Για να το καταλάβεις αυτό θα πρέπει να έχεις ασχοληθεί σοβαρά με την κλασική κιθάρα και μάλιστα με ΣΟΒΑΡΟ δάσκαλο που να έχει σχέση ΚΑΙ με την ηλεκτρική κιθάρα (και ας μη σου τη διδάξει ποτέ). Εγώ ευτυχώς είχα τέτοιον δάσκαλο και κατανόησα απο νωρίς αυτά που σου λέω. Αν είχα κανέναν που απλά να μου γράφει τραγουδάκια σε παρτιτούρα, χωρίς να ασχολείται σοβαρά με την τεχνική μου και κυρίως χωρίς να μου λέει τι απο αυτά που μαθαίνω μπορώ να τα περάσω ΚΑΙ στην ηλεκτρική κιθάρα ταυτόχρονα (εγώ ξεκίνησα τις σπουδές μου μεγάλος και ήδη έπαιζα απο μόνος μου και ηλεκτρική κιθάρα) τότε ίσως και εγώ να "σιχτίριζα" όπως αρκετοί το κάνουν και εν μέρει δικαιολογημένα. Τα πάντα είναι θέμα δασκάλου!

2) Το μάθημα προφανώς και θα γίνεται χωρίς τη χρήση εφέ. Αλλά... την κιθάρα ΔΕΝ την μαθαίνει κάποιος στο μάθημα.. τη μαθαίνει τις ενδιάμεσες ημέρες απο μάθημα σε μάθημα, στην προσωπική του μελέτη. Εκεί εμφανίζεται το πρόβλημα. Αν και... ακόμα και χωρίς εφέ, η ηλεκτρική κιθάρα λόγω κατασκευής (είναι μαλακή και εύκολη στο χειρισμό) πάλι μπορεί να σε "εξαπατήσει" μια χαρά.

3) Επαναλαμβάνω αυτό που έχω ξαναπεί. Αναφέρομαι ΠΑΝΤΑ σε παιδιά (Δημοτικό και (ίσως) Γυμνάσιο). Δηλαδή σε ηλικίες που στην ηλεκτρική κιθάρα πιο πολύ εντυπωσιάζονται απο δευτερεύοντες παράγοντας (σχήμα/χρώμα κιθάρας/κουμπάκια/φωτάκια/καλωδιάκια κλπ. ) και ΔΕΝ είναι συνειδητοποιημένα ως προς το ΤΙ θέλουν να παίξουν!! Ένα τέτοιο παιδί (η πλειοψηφία) θα είναι ευτυχισμένο ό'τι και να παίξει, αρκεί να το παίξει καλά και να νιώσει οτι κάτι ωραίο βγήκε απο τα χέρια του! Ακόμα και τη "Μπαλαλάικα" (ένα πολύ απλό κομμάτι του κλασικοκιθαριστικού ρεπερτορίου) να παίξει καλά, ευτυχισμένο θα είναι και ας μην έπαιξε π.χ. την εισαγωγή του Sunshine Of Your Love..  Ένα παιδί όμως που πήρε την ηλεκτρική του κιθάρα, κοιτάχτηκε με τις ώρες στον καθρέφτη, φαντασιώθηκε πως είναι Rock Star, 90% περιμένει μέσα σε λίγους μήνες να κάνει live και να γνωρίσει πιτσιρίκες! Και μόλις ξεκινά το μάθημα και διαπιστώνει πως ΔΕΝ είναι τόσο εύκολα τα πράγματα, τότε πέφτει απο το "συννεφάκι" του και τα παρατάει. Μου έχει συμβεί πολλές φορές! Ενώ με την κλασική ΔΕ θα συμβεί αυτό! Θα κατανοήσει πολύ καλύτερα πως πρώτα υπάρχει η σκληρή δουλειά ακόμα και αν είναι "στριφνή" και "βαρετή" και μετά έρχεται η "επιτυχία"! Κέρδος είναι αυτό και ας μη του φαίνεται εκείνη τη στιγμή. Χώρια που... όταν θα περάσει στην ηλεκτρική κιθάρα, θα έχει τόσο γρήγορη εξέλιξη που θα αναπληρώσει αμέσως τα "χαμένα χρόνια"!!

Και απο την άλλη, πάρχουν και παιδιά που α) Δεν ακούνε ηλεκτροκιθαριστική μουσική αλλά άκουγε ο μπαμπάς που θέλει να δει το παιδί του να παίζει π.χ. Deep Purple β) ακούνε μεν Rock/Metal αλλά όχι συνειδητά. Κυρίως για λόγους μόδας/παρέας/για να γίνουν "άντρες"... και το ξέρεις οτι είναι πολλά αυτά τα παιδιά! Αυτά σε λίγο καιρό θα σταματήσουν να ακούνε αυτή τη μουσική και προφανώς και την κιθάρα με την οποία ασχολούνταν για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Ενώ η κλασική κιθάρα που πάει πολύ πιο πέρα απο το Rock/Metal (δε μιλάω για jazz/blues/funk/fusion... αυτά έρχονται ούτως ή άλλως πολύ αργότερα) μπορεί και να τους κρατήσει το ενδιαφέρον για πολύ περισσότερο καιρό..

Πάντως συμφωνώ μαζί σου. Αυτή ακριβώς είναι η διαφορά φιλοσοφίας μεταξύ μας. Εγώ θέλω να φτιάξω πρώτα έναν "κιθαρίστα" (δίνοντάς του όσα χρειάζεται) και μετά έναν ηλεκτρικό κιθαρίστα. Εσύ το βλέπεις διαφορετικά. Πάντα θα υπάρχει διαφωνία σε αυτό το θέμα και αυτό δε νομίζω πως είναι κακό...

Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως αν μου έρθει κάποιος και μου πει "ή μου κάνεις ηλεκτρική ή δεν έρχομαι", εγώ θα αρνηθώ να του κάνω μάθημα! Πρώτον γιατί δεν είναι καιρός για να χάνουμε μαθητές, δεύτερον γιατί εκεί ενδεχομένως να έχω απέναντί μου ένα "ταγμένο" παιδί το οποίο ενδεχομένως θα δουλέψει και σκληρά χωρίς να πατάει σε "συννεφάκια". Όπως και να έχει όμως θα του κάνω την εξήγησή μου! Ακόμα και να μη τη δεχθεί, τουλάχιστο θα έρθει σε εμένα αποφασισμένο να πειθαρχήσει σε αυτά που θα του πω και να δείξει τη σχετική υπομονή/επιμονή χωρίς να με "πρήζει" απο το 1ο μάθημα για το πότε θα του δείξω το "The Trooper"!!!

Και κλείνω λέγοντας πως για αυτή τη διαφωνία φταίνε συχνά οι ίδιοι οι δάσκαλοι. Αφ'ενός οι αμιγώς κλασικοί που στην πλειοψηφία τους θεωρούσαν (και θεωρούν) τη διδασκαλία κιθάρας στην Ελλάδα δικό τους μονοπώλιο και αρνούνταν να "ξεπέσουν" στην ηλεκτρική κιθάρα και αφ'ετέρου οι αμιγώς ηλεκτρικοί (σε μεγάλο ποσοστό... ειδικά οι αυτοδίδακτοι που απλώς επειδή παίζουν οι ίδιοι καλά, νομίζουν πως μπορούν να διδάξουν κιόλας) που απλά κοιτάζουν να "τσιμπήσουν" μαθητές χωρίς συχνά να έχουν την ικανότητα να διδάξουν σωστά αλλά κερδίζουν εμπιστοσύνη μόνο και μόνο επειδή θα βάλουν το παιδί να ξεκινήσει αμέσως απο αυτά που θέλει!

Γενικώς... στην Ελλάδα, οι δάσκαλοι έχουν μεγάλες ευθύνες για πολλά πράγματα και όχι μόνο στην κιθάρα!

[Vaiking]

Όταν ήμουν πιτσιρικάς (10? κάπου εκεί) ήθελα να μάθω κιθάρα.
Με έστειλαν σε έναν φίλο (αρκετά καταξιωμένο, που είχε μια σχολή).
Έκατσε λοιπόν ο κακομοίρης να μου μάθει κλασσική κιθάρα.
Εμ, εγώ δεν ήθελα. Εγώ ήθελα να παίξω κάτι πιο στα (όσα είχα τέλος πάντων μέχρι τότε) ακούσματά μου. Γενικά ήθελα να παίξω μουσική. Να βαρέσω 2 ακόρντα.
Ο δάσκαλος με πλάκωσε στην κλασσική κιθάρα, μάθε νότες, μάθε το να, μάθε τ' άλλο.

Αποτέλεσμα; ΟΚ, έμαθα πολύ λίγα πράγματα από μουσική, ή έστω βασικές γνώσεις, και βαρέθηκα την κιθάρα πολύ γρήγορα. ΟΚ, έμαθα να παίζω και ένα δυο κομμάτια (τα οποία δεν θέλω ούτε καν να τα θυμάμαι).

Δυστυχώς, αυτό που ήθελα, δεν έγινε.

30 χρόνια μετά, αποφάσισα να μάθω κιθάρα, πήρα μια ηλεκτρική που πάντα έκανα κέφι, και ξεκίνησα. Μπορεί να μην μάθω ποτέ, αλλά τουλάχιστον κάνω αυτό που μου αρέσει και θέλω.

Οπότε, η συμβουλή μου:
Ας μάθετε στο παιδί ή στον οποιονδήποτε αυτό που θέλει, και παράλληλα περάστε του τις γνώσεις που πρέπει να έχει. Έτσι κι αλλιώς οι βάσεις είναι πάνω κάτω κοινές. Άλλωστε, εσείς είστε οι δάσκαλοι, βρείτε τον τρόπο 
Αλλά ΜΗΝ τους φλομώνετε στο Χ όργανο όταν θέλει να μάθει το Ψ.

ΥΓ Αντικειμενικά πάντως μιλώντας, μαθαίνοντας κλασσική και πηγαίνοντας σε ηλεκτρική, ίσως να γίνεις μουσικός. Ξεκινώντας όπως εγώ, από ηλεκτρική, στα 40, μάλλον θα γίνεις απλώς ένας κιθαρίστας στην καλύτερη. Αλλά who cares?

Εμ, γι'αυτό είπα πως τα πάντα είναι θέμα δασκάλου. Αν εκείνος ο δάσκαλος σου είχε εξηγήσει κάποια πράγματα και είχε μια σχετική γνώση απο αυτά που ήθελες εσύ να παίξεις, θα τα είχατε πάει πολύ καλύτερα και εσύ και αυτός! Αλλά... μιλάς για 30 χρόνια πριν... άλλες εποχές! Στην περιοχή μου υπήρχε μόνο ΕΝΑΣ αυτοδίδακτος της κλασικής που δε δεχόταν ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ απο αυτά που έπαιζε ο ίδιος! Ήρθε στο σπίτι μας να διδάξει τη μεγαλύτερη απο εμένα αδελφή μου και κατέληξε η κακομοίρα να κόβει τις χορδές με το νυχοκόπτη για να αποφύγει το μάθημα!!!! Ευτυχώς εγώ είχα καλύτερη τύχη απο την αδελφή μου! Όπως είπα... άλλες εποχές

[hot_sauce (φλουτσ)]

@Vaiking
δεν θα απαντήσω ένα προς ένα σε όσα έγραψες...τα περισσότερα απ'αυτά, εξάλλου, ισχύουν....

απλά θα σχολιάσω αυτό:

Αυτά σε λίγο καιρό θα σταματήσουν να ακούνε αυτή τη μουσική και προφανώς και την κιθάρα με την οποία ασχολούνταν για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Ενώ η κλασική κιθάρα που πάει πολύ πιο πέρα απο το Rock/Metal (δε μιλάω για jazz/blues/funk/fusion... αυτά έρχονται ούτως ή άλλως πολύ αργότερα) μπορεί και να τους κρατήσει το ενδιαφέρον για πολύ περισσότερο καιρό..

και θα πω πως...με την ίδια λογική που τα παιδιά μπορεί να σταματήσουν να ακούνε τη...rock, ας πούμε...που τους έκανε να πιάσουν την ηλεκτρική....έτσι, αντιστοίχως, ο ίδιος αριθμός παιδιών μπορεί να το πάθουν και με την κλασσική....αλλά πόσα παιδιά "θέλουν" πραγματικά να ξεκινήσουν κλασσική επειδή άκουσαν κάτι και γουστάρουν? πιθανολογώ πως είναι ελάχιστα....τα περισσότερα,μάλλον, δεν "τα ξεκινάνε" κλασσική οι γονείς τους?

και θα γράψω, απαντώντας, εν μέρει, στο προηγούμενό σου ποστ, πως...οκ...σίγουρα έχεις περισσότερη εμπειρία από μένα στα περί μαθητών/δασκάλων/τρόπων διδασκαλίας και θεωρώ πως έχεις καλύτερη εικόνα από μένα περί ποσοστών εγκατάλειψης μαθημάτων/συνέχισης/αγάπης προς το αντικείμενο κλπ κλπ....
απλά εγώ μιλάω με την όποια εμπειρία έχω αποκομίσει μιλώντας με άλλους κιθαρίστες και ζώντας κάποιες καταστάσεις με άτομα που ξεκίνησαν και σταμάτησαν για διάφορους λόγους....

η διαδικασία που λες εσύ, για να γίνει κάποιος κιθαρίστας, αποτελεί και "δέσμευση" για τον άλλον....το ότι θα ξεκινήσει από πολύ πολύ χαμηλά στάδια και σιγάαα σιγάαα θα αρχίσει να βγάζει τα πρώτα του κομμάτια....εγώ θεωρώ πως πρέπει να γουστάρει εξ'αρχής....αλλά δεν είναι κανείς απ'τους δυο μας λάθος...είναι ΚΑΘΑΡΆ θέμα οπτικής και ΠΡΟΦΑΝΏΣ δεν είναι κάποια απ'τις δύο (ή τρεις,τέσσερις...όσες υπάρχουνε τέλος πάντων) λάθος...το θέμα είναι να κάνει αυτό που γουστάρει ο άλλος....αν θέλει να πάρει πτυχίο..πρέπει να ακολουθήσει έναν πολύ πιο μακρύ δρόμο απ'αυτόν που στόχος του είναι να πάρει μπρος σιγά σιγά με το όργανο για να μπει σε μπάντες, να ξεκινήσει τα λάιβ κτλ...διαφορετική χρήση του ίδιου οργάνου...καμία σωστότερη απ'την άλλη..απλά διαφορετικές!

[Vaiking]

@hot_sauce

Δε μπορώ να πω πως κατάλαβα 100% αυτά που μου έγραψες αλλά θα προσπαθήσω να απαντήσω σε κάποια απο αυτά...

Πρώτον, είναι όντως λίγα τα παιδιά που ξεκινούν συνειδητά με την κλασική κιθάρα. Κυρίως έρχονται για να μάθουν "κιθάρα" (γενικώς και αορίστως) ή "ηλεκτρική κιθάρα" (χωρίς να έχουν κάτι υπ'όψιν τους για αυτό το όργανο πέρα απο το οτι βγαίνει σε πολλά χρώματα και σχήματα και όποιος την έχει είναι πολύ cool!! ). ¨Εχουν όμως όλα τα χρόνια μπροστά τους να ξεκαθαρίσουν μέσα τους τι είναι αυτό που τα ικανοποιεί πραγματικά και αφού έχουν πάρει μία "γενική κιθαριστική παιδεία" μετά σε συνεννόηση με το δάσκαλο να στραφούν προς αυτό που τα εξιτάρει πραγματικά! Πάντως, οι καλύτεροί μου ηλεκτρικοί κιθαρίστες είναι ή αυτοί που τους ξεκίνησα με κλασική κιθάρα ή αυτοί που ενώ κάνουν ακόμα κλασική, τους έχω δείξει 2-3 πραγματάκια πάνω στην ηλεκτρική και κάνουν "θαύματα" απο μόνοι τους, ενώ αυτοί που έχουν ξεκινήσει κατ'ευθείαν με την ηλεκτρική, παίζουν μεν, αλλά....  ... όχι τόσο καλά όσο θα έπρεπε για τα χρόνια που κάνουν μάθημα. Όσο να'ναι, κάτι δείχνει αυτό...

Δεύτερον... γιατί συνδέουμε σχεδόν ΠΑΝΤΑ την κλασική κιθάρα με ένα πτυχίο; Δεν ισχύει κάτι τέτοιο... δε χρειάζεται να έχει αποφασίσει κάποιος απο την αρχή να γίνει καθηγητής κιθάρας για να ξεκινήσει μαθήματα κλασικής. Οκ, εγώ έτσι ήμουν αλλά είμαι και πολύ "ειδική περίπτωση"!  Η κλασική κιθάρα είναι ούτως ή άλλως ένα πανέμορφο όργανο με πανέμορφο ήχο και αισθητική και πάρα πολύ πλούσιο ρεπερτόριο που μπορεί να καλύψει όλα τα γούστα μουσικόφιλών. Οι ροκάδες ας κάνουν τον κόπο να ακούσουν το album  "Rock Of My Soul" του Παναγιώτη Μάργαρη, και θα πειστούν!

Τρίτον (κάτι που έχω ξεχάσει να πω) Δυστυχώς το ρεπερτόριο της ηλεκτρικής κιθάρας σε επίπεδο αρχαρίων είναι εξαιρετικά φτωχό (εώς ανύπαρκτο) διότι δεν υπάρχουν κομμάτια γραμμένα για εκπαιδευτικούς σκοπούς (αν εξαιρέσεις ίσως τα κομμάτια που έχει στα βιβλία του ο Troy Stetina ή ο William Leavitt τα οποία όμως είναι άγνωστα στα παιδιά άρα δεν τους δημιουργούν και ιδιαίτερη διάθεση να τα παίξουν). Διότι ο Malcolm Young για παράδειγμα, γράφει κομμάτια για να αρέσουν στο κοινό! Όχι για να είναι ευκολόπαικτα απο αρχάριους ηλεκτρικούς κιθαρίστες! Με αποτέλεσμα, ένας μαθητής είτε να παίζει αποκλειστικά ασκήσεις μέχρι να φτάσει στο επίπεδο να παίξει το πρώτο του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ κομμάτι και να ξενερώσει γιατί δεν κάνει αυτό που γουστάρει, ή να παίζει εξαιρετικά απλοποιημένες εκδοχές γνωστών κομματιών (το "Smoke On The Water σε μία χορδή ) και πάλι να ξενερώσει γιατί "δεν πάει έτσι το κομμάτι ρε γμτ!!" Και πάλι θα περνά "χαμένος χρόνος" όπου το παιδί ΔΕΝ θα κάνει αυτό που γουστάρει!! Και εκεί η απογοήτευσή είναι μεγαλύτερη γιατί αλλιώς αντιδρά κάποιος όταν ΔΕΝ παίζει αυτά που γουστάρει, ενώ ΕΧΕΙ στα χέρια του το όργανό που γουστάρει, και αλλιώς αυτός που ΔΕΝ παίζει αυτά που γουστάρει, αλλά ΤΟ ΞΕΡΕΙ απο την αρχή μιας και ΔΕΝ έχει στα χέρια του το όργανό που γουστάρει, απλώς βρίσκεται σε μία διαδικασία "προετοιμασίας" που σύντομα θα τον φέρει στο σημείο να κάνει ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά που γουστάρει και μάλιστα χωρίς να περιμένει και πολύ!! (χρησιμοποίησα επανειλλημένα τη λέξη "γουστάρει" για να δώσω έμφαση)

Και υποσχέθηκα στον εαυτό μου σήμερα να ΜΗΝ γράψω πολλά Τεσπά... οι απόψεις-και σε αυτό συμφωνούμε όλοι μας- είναι πολλές και διάφορες. Και κάποιες απο αυτές είναι ειλικρινείς και κάποιες εκ του πονηρού, ενθεν και ένθεν. Πιστεύω όμως να συμφωνούμε και σε αυτό... πως τα ΠΑΝΤΑ είναι θέμα δασκάλου και του κατα πόσο αυτός (ο δάσκαλος) μπορεί να εμπνεύσει το μαθητή του, φτιάχνοντας μία σωστή "χημεία" με αυτόν, όποια εκπαιδευτική άποψη και να έχει (αρκεί να είναι ειλικρινής άποψη και όχι εκ του πονηρού)! Αν ο δάσκαλος δεν είναι σωστός, όποια μεθοδολογία και να ακολουθηθεί, ο μαθητής... θα τα βρει σκούρα.... δυστυχώς!!!

Γι'αυτό... ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ απο τους γονείς, όταν διαλέγουν δάσκαλο μουσικής για το παιδί τους! Το πιο "φθηνό" δεν είναι πάντα η "έξυπνη" κίνηση, όπως και το πιο "ακριβό" δε σημαίνει πάντα και "ποιοτικότερο"! Το "πιο κοντά στο σπίτι μας" δε σημαίνει και "σωστή δουλειά πάνω στο παιδί" και επίσης ο "γνωστός μας" δε σημαίνει πως είναι και "Καλός δάσκαλος"! Διότι.... εδώ πρόκειται για το που θα μάθει μουσική ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ!!! Όχι για το σε ποιο περίπτερο θα πάρουμε τσιγάρα!!

Αυτά... 

[hot_sauce (φλουτσ)]

 

[songless_bird]

@Vaiking

Εχω πολυ καιρο να γραψω στο forum αλλα παρακουλουθησα ολη τη συζητηση χωρις να συμμετεχω. Ως καθηγητης κλασσικης κιθαρας που ειχα την τυχη να εχω δασκαλο που γνωριζε και ηλεκτρικη, συμφωνω με ολα οσα ειπες και πραγματικα χαιρομαι που καποιοι βλεπουν τα πραγματα της διδασκαλιας οπως εγω και δεν νιωθω "περιεργος" αναμεσα στην "κλικα" των κλασσικων κιθαριστων που υπαρχει στη χωρα μας.