Νοκ-άουτ πάλι στην παράξενη λαβή σου
πήρες τον κότινο…. κι ας «το ‘παιζες» νωθρή
Εσύ μια πόλη στις κοιλάδες της αβύσσου
κιι εγώ τα τείχη που γκρεμίσαν οι εχθροί
Παραμονεύαν τα στοιχειά πίσω απ’ την πέτρα
κι εσύ τα νοιώθεις, μ’ ένα ρίγος…. θανατά…
Είχαν τα βέλη σου αδειάσει απ’ τη φαρέτρα
κι ο μονομάχος, δίχως οίκτο σε κοιτά
Τα δόρατά σου σε πτυχές αετωμάτων
όμως, στο άλμπουρο….. τα μαύρα τα πανιά.
Εσύ μια μάγισσα στη χώρα των θαυμάτων
κι εγώ ένας δράκος μ’ επικήρυξη φονιά!!!!
Νοκ-άουτ πάλι σε αγώνες που πουλήσαν
ελλανοδίκες… και κρυφτήκαν στις φωλιές.
Εσύ μια πόλη που αγχόνες τη γεμίσαν
κι εγώ η κάνναβη που πλέξαν τις θηλιές!!!!!
13.08.2013
