Ναι, βέβαια ξεχνάμε κάτι βασικό. Το πρόβλημα στα θέματα που έχουν αναφερθεί για τα δημόσια Πανεπιστήμια δεν είναι η έλλειψη χρημάτων. Απεναντίας, είναι η έλλειψη θέλησης για ν'αλλάξει κάτι, θες αυτό να λέγεται άσυλο, θες αυτό να λέγεται αιώνιοι φοιτητές, θες αυτό να λέγεται κόμματα στα Πανεπιστήμια, θες αυτό να λέγεται πλήρης απουσία αξιολόγησης και ελεγκτικού μηχανισμού των καθηγητών. Σίγουρα τα χρήματα χρειάζονται, τα απαραίτητα όμως καλύπτονται από το κράτος άνετα. Αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει είναι πως οι καθηγητές - πρυτάνεις, τουλάχιστον τα πρωτοκλασάτα ονόματα, είναι και κομματικοποιημένοι στα 2 κυβερνώντα κόμματα. Για τον λόγο αυτό τους συμφέρει αυτό το μπάχαλο. Μάλιστα, φρόντισαν να διορίσουν και τα δικά τους παιδιά και τώρα υπάρχει αυτός ο χαμός. Εδώ βέβαια (για να έρθουμε στο τώρα) υπάρχει το άλλο μεγάλο θέμα. Δεν μας αρέσει κάτι, το κόβουμε χωρίς να κοιτάξουμε τις συνέπειες.
Τώρα πραγματικά η συζήτηση περί δημόσιας - ιδιωτικής εκπαίδευσης δεν καταλήγει πουθενά στο forum αυτό. Για όνομα όμως, ας μην συγκρίνουμε την ιδιωτική τριτοβάθμια εκπαίδευση των άλλων αναπτυγμένων Ευρωπαϊκών χωρών ή και της Αμερικής με την Ελλάδα. Θα έλεγα πως είναι το λιγότερο αφελές. Στην περίπτωσή μας μάλιστα, όταν ο άλλος δεν έχει να ζήσει την οικογένειά του και όταν δουλεύει ο ένας στους 5 σε μία οικογένεια, απλά εξοργίζομαι να βλέπω προτάσεις υπέρ της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, η βιβλιοθήκη έχει βγάλει ανακοίνωση πως πλέον είναι απλήρωτες οι συνδρομές στα διεθνή επιστημονικά περιοδικά και πολλά έχουν ακυρώσει την πρόσβαση. Αυτό από μόνο του είναι εμπόδιο της εκπαίδευσης γενικότερα. Αυτό λοιπόν είναι θέμα δημόσιας εκπαίδευσης? Όχι φυσικά, είναι θέμα παντελούς έλλειψης του κράτους τη στιγμή μάλιστα που καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες υπέρογκων ποσών σπατάλης (βλέπε Άκης, βλέπε φτερωτός γιατρός) και που ΦΥΣΙΚΑ κανείς δεν τους ζητάει να τα ΦΕΡΟΥΝ ΠΙΣΩ.
Ας σοβαρευτούμε λοιπόν...
Καλή μας ημέρα