Σ' ένα δάσος μεγάλων τσουκνίδων
έχει βγει ένας κρίνος της γης
να μη μπει ο φραγμός των....δικλείδων
να κυλά το νερό της πηγής
Στο υπόγειο, θήκες με λόγχες
με κουρσάρους, ο αγών να δοθεί,
στο 'να χέρι ένα μάτσο....μολόχες....
ν' απαλύνει έναν πόνο βαθύ
Και στο βάθος μικρή ανεμώνη
σαν σε πέλαγος, άσπρο πανί,
σαν κοπέλα που έμεινε μόνη....
κι ο καλός της δεν έχει φανεί
Της μονάχιας το αγιάζι το νοιώθει
κι όπως λέει ο παλιός αμανές:
"Σε κοιλάδα θνητών, χίλιοι πόθοι
στα κορμιά των πολλών......ηδονές!!!!!!!!!!!
Σ' ένα δάσος μεγάλων τσουκνίδων
αγριολούλουδο έχει θαφτεί
σαν βιβλίο σκισμένων σελίδων.....
που γι' αγάπη δεν έχει......γραφτεί!!!!!
11.04.2014
