Δεν ειναι υποχρεωτικο να μετακινουνται ολα τα δαχτυλα ταυτοχρονως στην αλλαγη των συγχορδιων.
Το αντιθετο θα ελεγα.
Αναλογα τις συγχορδιες, τον ρυθμο στο δεξι και το ποιες χοδρες θα πρεπει να ακουστουν πρωτες απο την καινουρια συγχορδια, μετακινουμε και τα δαχτυλα.
Αλλα αυτο που κανεις να μετακινεις σε αυτες τις δυο συγχορδιες, απο Αm σε E (σε open chords αν καταλαβα καλα, εφοσον εισαι αρχαριος) πρωτα το πρωτο δαχτυλο, μου ακουγεται περιεργο και δεν εχει καμια χρηστικοτητα στο παιξιμο.
Πιο χρησιμο θα ηταν, αν ειχες να παιξεις downstroke στο Ε, να μετακινησεις πρωτα το 2ο δαχτυλο να καλυψει την 5η χορδη που θα δεχτει πρωτη απο τις αλλες (που παταμε με δαχτυλο) το χτυπημα της πενας.
Μετα το 3ο δαχτυλο και μετα το 1ο δαχτυλο.
Οπως κατεβαινει η πενα δλδ
Και φυσικα ολα αυτα με ελαχιστη διαφορα χρονου στην κινηση.
Απλα δλδ να μη πηγαινουν σαν κοκαλωμενα ή σπαστικα ενα ενα τα δαχτυλα απο τη μια συγχορδια στην αλλη, αλλα αντιθετα να εχει μια πλαστικοτητα η κινηση.
Σαν την
κινηση των ποδιων της αραχνης.
Αυτο για να επιτευχθει και να λυθουν τα δαχτυλα. χρειαζονται πολλες επαναληψεις στην αλλαγη
edit:
το πιο σημαντικο κατα την αλλαγη, ειναι τα δαχτυλα με το που θα σηκωθουν απο τα ταστα της 1ης συγχορδιας, να αρχισουν να παιρνουν τη μορφη της 2ης συγχορδιας, ενω ειναι στο αερα ακομα και πριν πατησουν στα ταστα της 2ης συγχορδιας να εχει ολοκληρωθει η μορφη και το μονο που να απομενει να ειναι να πατησουν απλα τις χορδες, και παντα με πλαστικότητα στην κινηση.
