Θα μπορούσαμε να μετρήσουμε την σκληρότητα της κιθάρας, αν την ορίσουμε με μετρήσιμους φυσικούς όρους. Πχ:
"Ορίζουμε ως σκληρότητα της κιθάρας την δύναμη που απαιτείται για να πιεστεί μία χορδή από την φυσική της θέση ηρεμίας, έως το να ακουμπήσει το τάστο, σε κάποιο συγκεριμένο σημείο ή σημεία"
ή (ίσως ακόμα καλύτερα)
"Ορίζουμε ως σκληρότητα της κιθάρας την δύναμη που απαιτείται για να πιεστεί μία χορδή από την φυσική της θέση ηρεμίας, έως το να ακουμπήσει το τάστο σε κάποιο συγκεριμένο σημείο ή σημεία, με τόση δύναμη, όση απαιτείται ώστε όταν κρουσθεί να μην τρίζει"
Και στις δύο περιπτώσεις η δύναμη αυτή μπορεί να μετρηθεί με ένα απλό μηχανικό πιεσόμετρο εργασστηρίου.
Αν δεχθούμε τον ορισμό, τι ξέρουμε από την Φυσική ότι επηρρεάζει αυτή την δύναμη?
1. Η τάση της χορδής. Παχύτερες χορδές στην ίδια θέση θα είναι πιο τεντωμένες για να παράξουν την ίδια νότα, άρα θα απαιτούν περισσότερη δύναμη (θα είναι πιο σκληρές).
2. Μεγαλύτερο Action από την ρύθμιση της κιθάρας θα απαιτεί μεγαλύτερη γωνία πρόσπτωσης στην χορδή, άρα και θα απαιτεί περισσότερη δύναμη (θα είναι πιο σκληρή)
3. Εξειδικεύοντας λίγο περισσότερο, αν η μέρτηση γίνει ψηλά, το ύψος του nut επηρρεάζει άμεσα το Action στην περιοχή, άρα και εκεί, ψηλότερο nut σημαίνει περισσότερη δύναμη (πιο σκληρή)
Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλους φυσικούς παράγοντες που να επηρρεάζουν ευθέως τον ορισμό μας με δεδομένο ένα συγκεκριμένο όργανο, αλλά με αυτόν τον τρόπο έχουμε ένα ξεκάθαρα μετρήσιμο μέγεθος.
Αντίθετα αν πάμε στον πολύ ευρύτερο ορισμό "playability", εκεί είναι πολύ δύσκολο να καταλήξουμε σε μία μετρήσιμη παράμετρο, αν και ξέρουμε όλοι ότι το playability είναι πολύ πραγματικό μέγεθος και αναμφισβήτητα πολύ σημαντικό για όλους.
Ο λόγος είναι ότι το playability περιλαμβάνει και θέματα γεωμετρίας, προσωπικές προτιμήσεις, ακομα και trade-offs, όπως για παράδειγμα, παρά το ότι οι παχύτερες χορδές κάνουν την κιθάρα σκληρότερη, το πάχος τους "κόβει" λιγότερο τα δάκτυλα..
Ενδιαφέρουσα συζήτηση πάντως..