Με της πέτρας τη σκιά στην παραλία
παίρνει δρόσο…η Μαγδάλω…με την Λία
Με τον κάβο στης Αυλίδας το λιμάνι
λέει: «Τα πλοία δεν θα φύγουν»….. το φιρμάνι
Με τον δράκο στα κατάβαθα του δάσους
τι να κάνεις….έχει φλος…κι έχεις τους άσσους
με τα πρίμα του καιρού στο …περιβάλλον
δεν αντέχω….να φιλιέσαι μ’ έναν άλλον
Με τις ρίμες Θε μου ανακαταμένες
θα μετρήσω τις παλιές μου ερωμένες
κι αν λειψές μου βγουν….ποτέ δεν θα πλαντάξω,
θα μετρήσω και την Φώφη απ’ την ….Νάξο
Με της πέτρας το σαράκι φαγωμένο
στη σκιά του εραστή σου εγώ δεν μένω
Αν με θέλεις….αν πονάς….κι άμα σου λείπω…
πες μου τώρα: «Τον παλιό μου….εγκαταλείπω!!!!!»
