Δεύτερος κιθαριστικός σταθμός του ταξιδιού ήταν το μεγαλειώδης
Musicstore στην Κολωνία. Είχα την ατυχία τις μέρες που περνούσα από Κολωνία λόγω εορτών να είναι κλειστό και αυτό έκανε την επίσκεψη λίγο επίφοβη, αλλά δεν γίνεται ρε γ**ώτο να πας μέχρι εκεί και να μην το επισκεφτείς. Στο γυρισμό λοιπόν, και ενώ το είχα βάλει Χ στο πρόγραμμα, οδηγώντας στην autobahn της Γερμανίας, βλέποντας ότι σύμφωνα με το GPS προλαβαίνω να πάω σε ώρες καταστημάτων, άλλαξα πορεία και βρέθηκα στο ναό.
Το Musicstore είναι μεγαλειώδες! Απλά μεγαλειώδες, το καταλαβαίνεις από όταν φτάνεις ακόμα, όταν η μεγάλη κόκκινη επιγραφή αρχίζει να αναφαίνεται, και η τεράστια flying v που υπάρχει στην είσοδο του χώρου σε καλωσορίζει.
Τη στιγμή που στρίβεις για να μπεις στο parking του, το βλέπεις στο αριστερό σου χέρι, ντυμένο στο γυαλί ώστε να έχεις πλήρη εικόνα του εσωτερικό του.
Έφτασα το Σάββατο 2 Ιανουαρίου, περίπου στις 4.30 το απόγευμα οπότε ήξερα ότι είχα περίπου 1.5 ώρα για να το δω. Τι σημαίνει αυτό; Πρακτικά τίποτα! Για να το γυρίσεις μόνο και να το δεις δεν φτάνει ούτε για τα βασικά. Παρόλα αυτά κατάφερα να πάρω μία καλή δόση.

Αν και δεν περίμενα λόγω της μέρας να έχει κίνηση, το να βρεις parking προϋπόθετε μεγάλη δόση τύχης διότι ήταν γεμάτο, οπότε με το που έφυγε ένας Γερμανός ο οποίος φόρτωσε ένα τεράστιο Korg στο αυτοκίνητό του, χώθηκα και ξεκίνησε η περιπλάνηση.
Ο ισόγειος χώρος του Musicstore είναι αφιερωμένος στα ακουστικά όργανα, το merchandise διαφόρων εταιριών, το τμήμα χορδών και μικροανταλλακτικών και φυσικά τα ταμεία.
Με το που μπεις βλέπεις μία παρκαρισμένη Cadillac και στα αριστερά είναι η reception. Είχα επικοινωνήσει με τον Έλληνα αντιπρόσωπο και του είχα πει ότι θα βρεθώ εκεί, αλλά λόγω του προγράμματος δεν ήξερα πότε ακριβώς, και θα ήθελα να τον γνωρίσω και από κοντά μιας μιλούσαμε μέσω τηλεφώνου ή mail για τις όποιες παραγγελίες έκανα ανά διαστήματα.
Δυστυχώς όταν έφτασα εγώ ο Νίκος έλειπε με άδεια οπότε ατύχησα. Παρόλα αυτά έσπευσα να γνωρίσω και να μιλήσω τον εκεί υπεύθυνο της reception στον οποίο όταν ανάφερα τον Νίκο, δεν τον ήξερε. Μάλιστα έβγαλε 4 καταλόγους με ονόματα και έψαχνε να τον βρει. Όταν τον ρώτησα, έμαθα ότι πάνω από 400 άτομα εργάζονται εκεί!
Στο ισόγειο λοιπόν έχει ότι θες σε ακουστικό και ηλεκτροακουστικό όργανο –πλην των drums που έχουν δικό τους όροφο. Περιπλανιέσαι ανάμεσα σε όλες τις γνωστές φίρμες κιθάρων, ukulele, banjos κτλ. Μάλιστα υπάρχουν δύο rooms, τα οποία ανοίγουν μόνο από μέσα τα οποία το ένα είναι το both της Taylor και το άλλο των Martin και Gibson όσον αφορά πάντα αποκλειστικά ακουστικές και ηλεκτροακουστικές κιθάρες.
Κομμάτια πολλών χιλιάδων ευρώ βρίσκονται κρεμασμένα εκεί μέσα, τα οποία μπορείς όλα μα όλα να τα πιάσεις και να τα δοκιμάσεις. Δεν χρειάζεται να πω ότι από αισθητικής πλευράς είναι τόσο προσεγμένα όλα που σε προκαλούν να τα θαυμάσεις πριν ουσιαστικά πιάσεις να παίξεις με το οτιδήποτε. Και στους δύο αυτούς χώρους, υπάρχουν και ακουστικοί ενισχυτές για πιο πλήρη εικόνα των ηλεκτρικών δυνατοτήτων των οργάνων.
Αν θες βοήθεια υπάρχουν ειδικοί στο τμήμα, αλλά ειδικοί όχι απλοί πωλητές, οι οποίοι ξέρουν πραγματικά τα πάντα. Όταν λοιπόν θες να δοκιμάσεις κάτι, μπαίνει σε ένα δωμάτιο μαζί με τον υπεύθυνο σου δίνει ότι χρειάζεσαι και …παίζεις. Δοκίμασα για πλάκα μία Gibson του πεντοχίλιαρου, μία Taylor των 6-7 χιλιάδων ευρώ και μία Martin που απλά ήταν όμορφη, χωρίς να δω το price tag. Τόσο απλά.



Αν όμως δεν είσαι τύπος του ακουστικού, και δεν μπορείς να το εκτιμήσεις σαν και μένα, ο πραγματικός παράδεισος είναι ο επόμενος όροφος, ο οποίος είναι γεμάτος, μα γεμάτος ηλεκτρικές κιθάρες και μπάσα!
Ανεβαίνοντας από τη σκάλα βρίσκεται πίσω από το bar –ω ναι υπάρχει πολύ ωραίο bar να πιεις τον καφέ σου κτλ- το πρώτο πράγμα που βλέπεις είναι ένας από τους τοίχους της Fender γεμάτη με signature μοντέλα, special runs και κάποια standard. Δύο πολύ ωραίοι καναπέδες είναι μπροστά στους οποίους αράζεις, πίνεις τον καφέ σου, δοκιμάζεις άμα λάχει καμία κιθάρα από πίσω και γενικά είναι το relax room πριν το χάος. Στον ίδιο χώρο αριστερά του bar υπάρχει ένα αντίστοιχο καθιστικό της Engl στο οποίο πίνεις το ρόφημά σου ανάμεσα σε 2 fullstack

Πίσω από τον τοίχο αφιέρωμα στις Stratocaster, συνεχίζει το χάος των Fender με όλα τα standard και mim μοντέλα. Σειρές από Squier, ειδικό booth με τις Fane (κιθάρες οι οποίες φτιάχνονται κατά παραγγελία και μοναδική διάθεση του Musicstore, ESP/LTD, Gretsch, Gibson, Epiphone, Ibanez, Mayones.. younameit. Όλες οι βασικές σειρές των πιο γνωστών εταιριών είναι εδώ.






Μου έκανε εντύπωση ότι παντού στο χώρο υπάρχουν προσφορές, κυρίως εκθεσιακά προϊόντα τα οποία βγαίνουν σε χαμηλότερες τιμές για να φεύγουν. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί αυτό να αποτυπωθεί στο site, οπότε δίνει ευκαιρία στον επισκέπτη να πετύχει κομμάτια σε εξαιρετικές εκπτώσεις.
Αν θες να δοκιμάσεις κάτι, υπάρχουν πολύ τρόποι. Καταρχήν να πω ότι υπεύθυνοι και πωλητές υπάρχουν διασκορπισμένοι στο χώρο όπου μπορείς να ρωτήσεις το οτιδήποτε, γιατί μπορεί να ψάχνεις κάτι και κυριολεκτικά να μην το βρίσκεις, ενώ υπάρχει κάπου στο χώρο. Απλά τα χάνεις από το μέγεθος και το εκθεσιακό stock. Το δεύτερο είναι ότι στα stand των πωλητών υπάρχουν διαθέσιμες πένες για να δοκιμάσεις, χρήσιμο σε μένα που δεν είχα μαζί μου (για πρώτη φορά στη ζωή μου δεν είχα καμία πένα πάνω μου και μου έτυχε στο Musicstore!). Οπότε αν θες να δοκιμάσεις μία κιθαρα μπορείς να την δοκιμάσεις επί τόπου, δηλαδή να την κατεβάσεις από το stand να κάτσεις σε μία πολυθρόνα, stand, όρθιος κτλ και να την επεξεργαστείς/παίξεις. Επίσης μπορείς να πας σε κάποιο από τα διαθέσιμα rooms ώστε να την δοκιμάσεις όπως της αρμόζει, σε ενισχυτή κτλ, ή σε κάποιο από τα διαθέσιμα Kemper, Eleven Rack, Pod κτλ που υπάρχουν διαθέσιμα στο χώρο με ακουστικά και καλώδιο plug 'n' play κατάσταση.

Όσον αφορά τα δωμάτια ενισχυτών είναι άλλη μεγάλη ιστορία διότι και εκεί γίνεται ένας αντίστοιχος χαμός. Σε ένα room βρίσκονται τα Marshall και τα Mesa Boogie, σε ένα άλλο τα Randall και τα Orange ή και εγώ δεν ξέρω πια φίρμα. Γενικά υπάρχουν διαθέσιμα ..τα πάντα. To μόνο που έχεις είναι να πεις σε κάποιον πωλητή τι θες να δοκιμάσεις, δεν θα σου πει κανένας κάτι, απλά για λόγους ασφαλείας ότι έχει να κάνει με ρεύμα στο κάνουν υπεύθυνοι. Άρα λες εσύ πχ. Θέλω τον Mesa Boogie Mark V μαζί με τη Line6 Helix και θέλω και 4-5 κιθάρες να τα δοκιμάσω όλα μαζί. Μάλιστα, στα στήνουν, κλείνεις το room και είσαι εσύ και αυτά. Κανένας δεν σε πειράζει, κανένας δεν σου λέω τι να κάνεις και πώς να το κάνεις, κανένας δεν σε αγριοκοιτάζει και κανένας γενικά δεν κάνει αγχωτική ή δυσάρεστη τη διαδικασία. Απλά πράγματα, αν δοκιμάσεις 10 πράγματα στο τέλος κάποιο θα πάρεις βάση στατιστικής.
Στον ακριβώς επόμενο όροφο τα πράγματα συνεχίζουν στον ίδιο μοτίβο. Παντού κιθάρες ένας γενικός χαμός από εταιρίες, κουτιά, προσφορές κόσμος πανικός. Προσωπικά δοκίμαζα μόνο on the fly επιτόπου ότι μου κέντριζε το μάτι απλά και μόνο για να πάρω μία εικόνα. Δεν είχα την πολυτέλεια του χρόνου και ήθελα να το γυρίσω όλο. Επίσης εδώ είναι και η χαρά του μπασίστα.
@saved τις παρακάτω φώτος τις έβγαλα για σένα, καθώς και για τον φίλο μου τον Παναγιώτη που είναι και αυτός μπασίστας και μας φιλοξένησε στην Αγγλία. Υπολογίζαμε να το επισκεφτούμε μαζί, αλλά δεν έκατσε. Οπότε απολαύστε οι λάτρεις των χαμηλών συχνοτήτων.

