Νομίζω ότι πλέον λίγο ή πολύ είμαστε σε ηλικία όλοι εδώ μέσα που να αλλάξει ένας τα μυαλά του άλλου δεν παίζει... (εκτός και αν έχουμε κανέναν από 6 χρονών και κάτω, πράγμα δύσκολο). Οπότε το θέμα είναι απλό, κανένας δεν βάζει το όπλο στο κεφάλι κανενός. Όποιος έχει τα λεφτά έχει και την επιλογή. Θες να πας από τον thoman ή στο x thomann, πάνε στον thoman, θες να πας στο Νάκα ή το ψ Νάκα, πάνε στο Νάκα.
Το ότι ο thomann και το musicstore ως επί το πλείστο συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον των Ελλήνων πελατών είναι ευθύνη των εγχώριων καταστημάτων, όταν σε εποχές προ internet και γενικά μη άμεσης και ελεύθερης πρόσβασης στο διαδίκτυο (κατ' επέκταση την ενημέρωση), μην ξεχνάμε ότι το 2001-2005 internet είχαν με το ζόρι το 10-15% των Ελλήνων στα σπίτια τους, δημιούργησαν αρνητικό κλίμα με τιμές αποτρεπτικές και πλασματικές πολλές φορές. Μάλιστα το Musicstore προ κάποιων χρόνων (4-6 δεν θυμάμαι) είχε εκμηδενίσει τον thomann στην Ελλάδα, καθώς έδινε την δυνατότητα αντικαταβολής, οπότε ούτε τραπεζικές καταθέσεις χρειαζόταν ούτε τπτ, πλήρωνες στο courier και έπαιρνες το πακέτο σου. Όταν λοιπόν το μουσικό κοινό της χώρας, είδε ότι μπορεί να πάρει ένα σετ χορδές Ernie Ball (τυχαίο παράδειγμα) με 6 ευρώ και όχι 10 που το πωλούσαν εδώ, ή είδε ότι η Ibanez που τόσο καιρό ήθελε είχε μία διαφορά τιμής Ελλάδος με εξωτερικό 30-40% πάνω, άνοιξε τα μάτια του και γύρισε την πλάτη στον Έλληνα καταστηματάρχη. Δεν λέω ότι όλοι λειτουργούσαν έτσι, αλλά οι περισσότεροι. Και εκεί ήρθαν τα μεγάλα καταστήματα του εξωτερικού και πήραν όλη τη μερίδα. Το σοκ στην ελληνική αγορά ήταν μεγάλο, με αποτέλεσμα κάποιοι να κλείσουν, κάποιοι να αναθεωρήσουν και κάποιοι να αλλάξουν δραστικά τον τρόπο λειτουργίας και τιμολόγησης.
Αποτέλεσμα αυτού ήταν να γίνει μία αναμόχλευση στην αγορά μουσικού εξοπλισμού της χώρας. Πήγαινε ο άλλος να πάρει Marshall και όταν του έλεγαν 2.000 ευρώ ένας JCM900 έμπαινε στο εξωτερικό και τον έβλεπε στα 1.700, δύο τινά συνέβαιναν. Ή ο καταστηματάρχης έριχνε την τιμή σε αντίστοιχα επίπεδα, ή ο αγοραστής έπαιρνε από το εξωτερικό. Αφού για καμία 5ετία έπεσε ένα καλό σοκ, τόσο σε εταιρίες εισαγωγής, καταστήματα/εταιρίες λιανικής πώλησης κτλ, και με τον κόσμο ενημερωμένο και το internet στα κινητά πλέον, φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Τα τελευταία 3-4 χρόνια, και κυρίως λόγο του Νάκα που μάζεψε και συνεχίζει να μαζεύει τις μεγάλες φίρμες υπό την σκεπή του, δημιουργείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα η έννοια του μουσικού πολυκαταστήματος, σε ευρωπαϊκά πλαίσια (καλές τιμές, δυνατότητες πληρωμής, καλή εξυπηρέτηση, return policy κτλ). Για αυτό το λόγο, προσωπικά παρατηρώ μία όχι στροφή, αλλά μία νέα τάση αγοράς από το εσωτερικό (+όλη η ιστορία με τα capital controls και τη δυσκολία τραπεζικού εμβάσματος στο εξωτερικό). Μαζί με το Νάκα, επίσης κάποια μικρότερα μεγέθη έκαναν opening σε κορυφαίες εταιρίες (κυρίως καθαριστικού εξοπλισμού), πάντα σε τιμές ανταγωνιστικές του εξωτερικού.
Το θέμα πάντα θα είναι η τιμή. Όταν πουλάμε 2 άνθρωποι το ίδιο πράγμα ο καταναλωτής κατά 99% τον περιπτώσεων θα επιλέξει να το αγοράσει από αυτόν που το πουλάει φθηνότερα (εγώ είμαι στο 1% που παίζουν και άλλα ρόλο όπως θα θυμάστε με την κιθάρα που αγόρασα από Andertons... λόγω συναισθηματικού θέματος!).
Ατελείωτο θέμα...
