Στις χαρές μας, στις γιορτές μας
στα ταξίδια τα στεγνά.
Στην Ασφάλεια, τις Αρχές μας,
στο κατόπι του φυγά.
Πιείτε όλοι, τραγουδήστε
κάθε μέρα που περνά
μεγαλώνει την κοιλιά της
γυφτοπούλα που γεννά
τους δικούς μας, τους εχθρούς μας,
και φουσκώνει σπιτικό
στο συρτάρι του γιατρού μας
αναβράζον γιατρικό.
Σ΄όσα θα 'ρθουν και της μοίρας
τις μυστήριες βουλές.
Στο κρεβάτι κάποιας χήρας
κι όσα γίναν κιόλας χθες.
Πιείτε όλοι, τραγουδήστε
κάθε μέρα που περνά
μεγαλώνει την κοιλιά της
γυφτοπούλα που γεννά
παραστάτες, επιστάτες
και γεμίζει μαθητές
νανουρίζει επαναστάτες
στων σχολείων τις αυλές.
Στους δασκάλους, τους μεγάλους
που παν πράγματα σοφά.
Και στης θάλασσας τους φάρους
που δεν πήγαν πουθενά.
Πιείτε όλοι, τραγουδήστε
κάθε μέρα που περνά
μεγαλώνει την κοιλιά της
γυφτοπούλα που γεννά
ερωμένες και αντένες,
προηγμένες μηχανές,
τα τριήμερα ταβέρνες
και πολιτοφυλακές.
Πιείτε όλοι, τραγουδήστε
κάθε μέρα που περνά
μεγαλώνει την κοιλιά της
γυφτοπούλα που γεννά
διαδόχους, καπνοδόχους
αερίων δαμαστές
μπίζνεσμέν και δοσιλόγους
βιαστές και δικαστές.
Πιείτε όλοι, τραγουδήστε
κάθε μέρα που περνά
ρίχνω λάδι στην φωτιά της
που μου καίει τα σωθικά.
Πιείτε όλοι, τραγουδήστε
κάθε μέρα που περνά
με κλωτσάει στα όριά της
και ξυπνάω στο πουθενά.
