Δευτέρα, 2 Μαΐου 2016 ΣΑΝ ΟΠΤΑΣΙΑ
μοιαζει με ονειρο που φορεσε ενα αερινο φουστανι
και εχει δεμενο σε ενα κοτσο τα μαλλια τα καστανά
και εχει βγει πανω στην αχρωμη την μερα μου σεργιανι
και μαγικα κανει να μοιαζουν ολα τριγυρω φωτεινα
μεσα στο βλεμα της γυαλιζει σαν διαμαντι ενα δακρυ
που καποιος Αγγελος μια νυχτα απ τα ματια του ειχε χασει
μεχρι κι'ο Μαης εχει μεινει θαμπωμενος σε μια ακρη
αυτη η υπεροχη του άνεμου οπτασια να περασει
θελω του καθε ποιητη να' βρω την πιό ωραια λεξη
και απ'το τραγουδι της βροχης θελω τον πιό ωραιο ηχο
να'ρθει και'η μουσα η Ευτερπη κοντα μου λιγο για να πλεξει
την πιό ωραια μελωδια με τον καλυτερο τον στιχο
γιατι ετουτη η ομορφια μες στο στυλο μου δεν χωραει
και ολες οι λεξεις που γνωριζω ειναι αναξιες και φτηνες
γιατι εγω ζω μες στον Δεκεμβρη και εκεινη ανθιζει μες στον Μαη
γιατι οι δικες μου οι μουσες ειναι ολες μικρες και ταπεινες
Α.Π.
