ΕΠΙΛΟΓΗ
παλευω με το προβλημα ενω ξερω την λυση
και ετσι ετουτη η ζωη να ζησω δεν με φτανει
προτου να αναψει η φωτια θα εχει κιολας σβησει
χρυσοψαρο στη γυαλα του που ολο κυκλους κανει
τοτε γιατι καθε πρωι λεω κουραγιο κανε
γιατι καθε απογεμα λεω δεν παει αλλο
τοτε γιατι τα ονειρα ακομα με μεθανε
ενω μου λεν να μην πετω και τα φτερα να βγαλω
για φονους γενηθηκαμε μα για φονιας δεν κανω
και θα κρατησω ζωντανο αυτο που με σκοτωνει
μονο να ζησω θα΄θελα λιγο προτου πεθανω
και ειν΄ η ελπιδα τελικα αυτη που με γλυτωνει
Α.Π.
