Παρασκευή, 7 Οκτωβρίου 2016 Στην κουκιδα του χρονου μου
μια σταγονα της βροχης τρεχω και γω πανω στην κουκιδα του χρονου μου σε αυτον τον κοσμο.
προλαβα να χωρεσω μεσα σε αυτην την κουκιδα τις στιγμες μου,αυτους που αγαπω,τα ονειρα μου και το τεραστιο κενο οσων εφυγαν για παντα.Δεν ξερω σε ποιο ποταμι θα κυλησω.σε ποια θαλασσα θα γινω κυμα.Ξερω ομως πως μια μερα αργα η γρηγορα θα ειμαι παλι σε ενα συννεφο και βροχη θα ξαναπεσω.Αν καποιοι με θυμουνται ισως γινω ενα δακρυ τους.
Αν με εχουν ολοι ξεχασει ισως γινω το δακρυ ενος αλητη..Αν με αγαπας ισως γινω μια σταγονα δροσιας που θα λαμπει οπως κυλα πανω σε ενα λουλουδι στην αυλη σου
Α.Π.
