Τετάρτη, 5 Απριλίου 2017 ΔΙΧΩΣ ΦΕΓΓΑΡΙ
διχως φεγγαρι τα σκοταδια μου
και η νυχτα μου χωρις αυγη
διχως ιδρωτα πια τα βραδια μου
χωρις ανασες η σιωπη
τωρα νωρις τα φωτα σβηνω
και βιαζομαι μονος να μεινω
και τα ονειρα μου τα ξεχναω
αμεσως με το που ξυπναω
διχως φεγγαρι το βλεμμα μου
μου μοιαζει ξενη η αυγη
στεγνος ο ιδρωτας στο δερμα μου
θεριό πληγωμενο η σιωπη
μα ειδα μια μερα το φεγγαρι
στο τζαμι να κυλαει βροχη
να το χουν στα φτερα οι γλαροι
οταν πετουνε μοναχοι
τωρα νωρις τα φωτα σβηνω
και βιαζομαι μονος να μεινω
και πριν τα ονειρα ξεχασω
στο ασπρο χαρτι θα τα κουρνιασω
Α.Π.
