Πάλι κομμάτια.Και άκομα ένα τραγουδάκι.Μπας και στερέψουν τα μάτια από δάκρυα.
Έζησα
Κάποτε έτρεξα και εγώ
με ένα πατίνι τα σοκάκια τριγυρνούσα
και ένα μικρό ποδήλατο
αμάξια προσπερνούσα
Κάποτε έπαιξα και εγώ
τόπι φτηνιάρικο τα πόδια μου κλωτσούσαν
στην δύσκολη κρυψώνα μου να προδωθώ κινδύνευα
γιατί είχα μάτια που με φως χαμογελούσαν
Κάποτε αγάπησα και εγώ
Και ανθίζαν τ' άστρα κάθε που τα μάτια της εμένανε κοιτούσαν
και κάθε που τα χείλη της
απάνω στα δικά μου ακουμπούσαν
Κάποτε αμάρτησα και εγώ.
Και αυτό το κρίμα με φρίκη το πληρώνω.
Μια καταδίκη που ελπίδα δεν υπάρχει να αρθεί.
Και εγώ ισόβια δεσμά μέσα στον πόνο.
Κάποτε έζησα και εγώ.....
